Deze week werd bekend dat Der Spiegel in het bezit is gekomen van gelekte documenten waaruit blijkt dat de Duitse regering in 2002 heeft geprobeerd George Bush er van te overtuigen dat de oorlog in Irak een slecht idee zou zijn. Het gaat om aantekeningen die zijn gemaakt enige weken voor de inval in Irak, naar aanleiding van een gesprek met Condoleezza Rice. In zijn autobiografie Decision Points meldt de decider daarentegen dat hij de volledige steun had van Schröder voor zijn politiek ten opzichte van Irak.
Uit het nu openbaar geworden stuk blijkt dat de Duitsers een vooruitziende blijk hadden. Zij voorspelden dat
De Democratie in Irak niet zo snel wortel zal schieten als in Duitsland na WO2.
Als je hearts and minds wilt winnen oorlog misschien geen goed idee is.
Het moslim-fundamentalistische er door bevorderd zal worden en dat het eerder terrorisme zal veroorzaken dan het terrorisme zal voorkomen.
Iran de lachende derde zal zijn.
Dat een oorlog de oplossing van het Midden-Oosten conflict moeilijker zal maken.
Allemaal voor de hand liggend natuurlijk maar met argumenten kun je in de politiek zelden winnen.
According to the notes -- all in German -- the meeting amounted to 90 minutes of verbal blows, which primarily stemmed from Rice's "relatively rigorous and uncompromising" defense of the US position. The same notes indicate that [Ambasadeur] Scharioth didn't budge an inch toward Washington, either. In retrospect, though, they document a high point in German diplomatic history, because the objections and predictions put forward by Berlin on that Tuesday have turned out to be legitimate and correct.
Dit leverde resultaat op, want wij hadden voor het eerst weer een Nederlander op een hoge post: Jaap de Hoop Scheffer werd Secretaris-Generaal van de NAVO. Ons kleine landje mocht als braafste jongen op de klas passen als de meester even weg moest. Ondertussen is de oude heer vervangen door een nieuwe, Meester Obama en nog steeds zit de NAVO in Afghanistan. Nederland heeft op het moment geen troepen in Afghanistan, maar de druk om weer mee te doen neemt weer toe. De huidige coalitie is voornemens om een politiemissie te sturen om instructie te geven. Kijk nog even naar het bovenstaande lijstje van punten over Irak, dat zelfde lijstje kan je (grotendeels) ook toepassen op Afghanistan. En wat gaan we daar doen? Het leger trainen voor een land dat wordt geteisterd door corruptie, waar de NATO democratie Amerikaanse stijl heeft gebracht. Ook is het maar de vraag wat het trainen van Afghanen zal opleveren, want ook deze oorlog kan niet gewonnen worden. Dat verzin ik niet dat zegt de generaal zelf.
Woorden zijn belangrijk in de politiek. In de mond van politici zijn woorden wapens zoals we in de Nederlandse politiek dagelijks kunnen zien: hoofddoekjes worden kopvodden en de verzorgingsstaat wordt een geluksmachine. Maar ook het omgekeerde is mogelijk: er zijn ook woorden die men liever niet in de mond neemt. Omdat het onderwerp niet altijd vermeden kan worden gebruikt men dan een eufemisme. Natuurlijk hebben politici niet het alleenrecht als gaat om de woordkeus: de journalistiek moet ook meewerken. Journalisten kunnen er voor kiezen of ze meedoen met het spel van de politici of niet. Als het goed is doen ze dat natuurlijk niet.
Afgelopen donderdag was de '284-voudige vrijspraak' van Ahmed Ghailani in het nieuws op de volgende manier:
Het is een merkwaardige veroordeling: deze man is waarschijnlijk schuldig aan de dood van honderden mensen maar hij wordt tot levenslang veroordeeld omdat hij 'heeft meegedaan met een samenzwering om Amerikaanse eigendommen te vernietigen'. Eigendommen? Niet alleen is de beschuldiging merkwaardig maar ook de gang van zaken rond zijn proces: hij is in al in 2004 opgepakt maar hij wordt blijkbaar pas nu veroordeeld, ruim zes jaar later. Om het nog vreemder te maken blijkt dat hij wordt vrijgesproken op 284 van de 285 beschuldigingen. Het is alsof men een schot hagel heeft afgeschoten: er zal dan vast wel één kogeltje raak zijn.
Wat is daarvoor de verklaring? Was hij misschien toch niet schuldig? Waarom duurde het zo lang voordat de man veroordeeld werd, en waarom vrijspraak op de meeste punten en een veroordeling voor het vernietigen van spullen en niet voor het doden van mensen?
Insiders weten de antwoorden natuurlijk wel , maar het nieuws moet ook begrepen kunnen worden door mensen die het niet dagelijks volgen. Ik ben dus benieuwd wat Rob Trip gaat vragen als hij Ron Linker, de correspondent in Washington en maker van de rapportage interviewt. De vraag die hij voorlegt is op zijn minst verrassend, kijk zelf:
De vraag van Rob Trip aan Ron Linker is dus:
Correspondent Ron Linker in Washington. Ron Waarom is dit zo’n tegenvaller voor President Obama?
De vraag gaat over de problemen die President Obama nu heeft met het sluiten van de basis Guantanamo Bay. Niets over de merkwaardige gang van zaken rond het proces. Om er achter te komen waarom dit zo is moeten we nog een keer naar de eerste clip waarin wat wordt verteld over het proces. Hierin wordt de volgende verklaring gegeven voor de 'veroordeling 1/285':
Tijdens het proces wordt belastend bewijs tegen Ghailani niet toegelaten omdat dat proces door omstreden verhoormethodes verkregen zou zijn. Uiteindelijk oordeelt de jury dat hij alleen schuldig is aan samenzwering om Amerikaanse eigendommen te vernietigen.
Het gaat dus om omstreden verhoormethodes. Maar wat zijn dat? Dat kan van alles betekenen. Was er misschien geen advocaat aanwezig bij het verhoor (wat overigens normaal is in Nederland)? Of waren hem zijn miranda rights niet voorgelezen? Iedereen die een beetje het nieuws volgt weet natuurlijk waar het wel om gaat: marteling. Maar waarom staat dat er niet? Wat is er 'omstreden' aan martelen? In ieder geval is het niet omstreden dat er gemarteld is. Niemand betwijfelt dat gevangenen in Guantanamo Bay en andere geheime gevangenissen zijn gewaterboard soms dagen lang. Ook zijn er andere 'omstreden methodes' gebruikt zoals het meer dan een week wakker houden van gevangenen. De gevangene wordt dan naakt, met de handen vastgebonden aan het plafond van de cel, zodanig dat hij niet aan zijn armen kan hangen omdat dat bijzonder pijnlijk is - en ook hiervoor is een eufemisme: 'stress position'. Dit zijn geen 'omstreden verhoormethodes', het zijn oorlogsmisdaden. Daarom heeft de rechter besloten om het bewijsmateriaal niet toe te laten en daarom heeft het zo lang geduurd voordat men het aandurfde om de verdachte voor de rechter te brengen. In 2001, toen deze 'omstreden verhoortechnieken' nog niet gebruikt werden was dat geen probleem.
Hier zien we hoe bewust of onbewust – ik denk het laatste want ik geloof niet dat er boze opzet in het spel is: de heren zijn politieke insiders en vergeten dat ze publiek hebben – eufemistische taal wordt gebruikt waardoor wordt verhult waar het eigenlijk om gaat. Alleen de goede verstaander heeft dat door. In de VS is hier veel om te doen geweest. Zelfs grote landelijke kranten gebruiken dergelijk maskerend taalgebruik als het om marteling gaat - tenminste als de beulen Amerikanen zijn. Het hangt er blijkbaar vanaf wie het doet. In dit geval is er natuurlijk geen sprake van een 'vergissing' maar is het bewuste misleiding. Ron en Rob zijn in deze val gelopen.
En waarom zou dat een pijnlijke zaak zijn voor Obama? Hij heeft toch geen opdracht gegeven tot marteling? Dat heeft zijn voorganger gedaan, President George 'Mission Accomplished' Bush die dat nota bene zonder enige schroom durft toe te geven, ook in zijn onlangs verschenen memoires. Volgens de Republikeinen moeten dit soort processen door militaire rechtbanken worden uitgevoerd. Het is nu ook duidelijk waarom dat zo is: zij waren verantwoordelijk voor deze oorlogsmisdaden en hebben daarom liever niet dat een burgerlijke rechter zich hiermee bemoeit. Zij schreeuwen moord en brand als Obama besluit om Guantanamo Bay te sluiten en terreurverdachten voor een burgerlijke rechtbank te brengen, zogenaamd omdat dat niet veilig zou zijn. Nog cynischer is het einde van de rapportage, als een functionaris (?) plechtig verklaart dat Amerika het beste juridische systeem ter wereld heeft.
[Voice over]: [Ahmed Ghailani] wordt in 2004 opgepakt en overgebracht naar de inmiddels omstreden gevangenis Guantanamo Bay. Daar hebben de Amerikanen honderden terreurverdachten opgesloten. Ghailani zit daar jaren vast zonder proces totdat Obama aan de macht komt die wil Guantanamo Bay sluiten en alle gevangenen voor een burgerrechter brengen. Ghailani is de eerste. Tijdens het proces wordt belastend bewijs tegen Ghailani niet toegelaten omdat dat proces door omstreden verhoormethodes verkregen zou zijn. Uiteindelijk oordeelt de jury dat hij alleen schuldig is aan samenzwering om Amerikaanse eigendommen te vernietigen.
[Man leest van briefje voor (Engelstalig, ondertiteld)]: Dit oordeel bewijst weer dat het justitiële systeem van ons land het beste van de wereld is. Het gaat om wetten, niet om mensen. We staan hier in de schaduw van het World Trade Center en deze jury heeft Ahmed Ghailani op 284 van de 285 punten vrijgesproken.
[Voice over]: Voor dat ene punt, waarvoor Ghailani wel is veroordeeld, kan hij een levenslange gevangenisstraf krijgen.
[Rob Trip]: Correspondent Ron Linker in Washington. Ron, waarom is dit zo'n tegenvaller voor President Obama?
[Ron Linker]: De jurist Obama kan misschien nog wel toegeven dat het recht zijn beloop heeft gehad maar als president kan Obama hier niet tevreden over zijn. Hoewel het Witte Huis hier formeel niks over gezegd heeft vandaag. Tegen Ghailani was door het Witte Huis een aanklacht opgesteld met maar liefst 285 punten en op 284 punten is ie vrijgesproken terwijl dit nota bene een van de makkelijke zaken had moeten zijn. Ga maar na in 2001 werden vier van zijn handlangers al veroordeeld voor de zelfde zaak. Dus iedereen bij justitie ging er van uit dat er een snelle veroordeling zou volgen, maar de jury was het niet met ze eens dus is het een tegenslag voor Obama.
[Rob Trip]: Wat betekend het voor zijn plan, zijn belofte om Guantanamo Bay te sluiten?
[Ron Linker]: Dat plan loopt nou echt serieus vertraging op. Op dag één van zijn presidentschap kondigde ie al aan dat Guantanamo Bay binnen een jaar gesloten zou zijn. Maar al snel werd duidelijk dat hij die zelf opgelegde deadline niet ging halen. President Obama wilde via civiele rechtbanken afrekenen met Guantanamo Bay wat een politieke erfenis is van zijn voorganger president Bush. Maar met de Ghailani uitspraak zul je zien dat de weerstand tegen dat plan alleen maar toeneemt. De Republikeinen roepen nu al dat Guantanamo Bay gedetineerden alleen nog maar via militaire rechtbanken of via tribunalen berecht zouden moeten worden. Dus het is maar zeer de vraag of President Obama er in zal slagen om Guantanamo Bay te sluiten binnen zijn ambtstermijn 2012.
[Rob Trip]: Ron Linker vanuit Washington, dank je wel.
Tijdens de midterm elections vorige week hebben de Democraten het grootste verlies geleden sinds decennia. Alleen doordat de tegenstanders vaak gepatenteerde gekken waren hebben de Democraten in ieder geval nog de Senaat kunnen behouden. Volgens Frans Verhagen is de Tea Party slechts een opgewonden theekransje dat verder niet veel effect op de politiek zal hebben in Amerika. Maar is dat ook zo?
Lust in your heart
Als een vooraanstaand politicus als Harry Reid, die voorzitter van de Senaat is alleen maar kan winnen omdat zijn tegenstander Sharron Angle onervaren en een dwaas is, dan is er iets niet helemaal in orde. Hoe was het mogelijk dat mevrouw Angle door de Republikeinen als kandidaat werd gekozen? Is alles wel helemaal in orde in die grote democratie van het machtigste land van de wereld? Het zou niet moeilijk moeten zijn om te winnen van clowns die beweren dat de President heimelijk een moslim is, een socialist, of hem vergelijken met Hitler.
Om nog maar niets te zeggen over de corrumperende werking van masturbatie – lust in your heart is committing adultery volgens Christine O’Donnel, Tea Party kandidaat voor de Senaatzetel van Delaware dankzij de steun van Sarah Palin. Dit heeft O'Donnel ooit verklaard zoals blijkt uit oude opnamen die Rachel Maddow uit archieven heeft weten op te diepen. In het screenshot is haar afschuw van seksualiteit goed te zien - bekijk ook de video.
Met andere woorden het verlies van de Democraten valt nog mee omdat de tegenstanders van de Democraten zó gek zijn dat zelfs conservatieve Amerikaanse kiezers inzien dat je dan maar beter kan stemmen op een suffe Democraat - want suf is Harry Reid inderdaad. En dat terwijl het water je aan de lippen staat omdat de waarde van je huis minder is dan de hypotheek, of omdat je bang bent werkeloos te worden. Want het is zeker waar dat de regerende partij wel erg matig heeft gepresteerd en daarvoor is afgestraft door de kiezers. Ondanks zijn welbespraaktheid kan Obama blijkbaar niet goed weerwerk leveren tegen de rechtse haatpropaganda.
Wie denkt dat het verzet tegen Big Government een spontane oprisping is heeft het mis, de Tea Party wordt gefinancierd door Big Coal, Big Pharma, het Groot Kapitaal van Wall Street en andere Boven Bazen die profiteren van overheidssubsidies of er belang bij hebben om de macht van de staat te beperken. Het is de vraag wat er nu gaat gebeuren met de Tea Party kandidaten die nu zijn gekozen in het Congress. Blijven zij protesteren of schikken zij zich naar de mores van de partij? Ik vermoed het laatste.
Verdere verschuiving naar rechts
Maar er is nog een andere reden waarom de Tea Party wel degelijk een blijvende invloed heeft op de Amerikaanse politiek. In deze verkiezing is de Republikeinse partij nog meer naar rechts opgeschoven. Nu weet elke Senator of Afgevaardigde dat als hij maar de geringste redelijke houding aanneemt, of whoea, misschien zelfs wel wil samenwerken met Obama en de Democraten dat zijn positie bij de eerstvolgende voorverkiezing zal worden aangevallen.
Het is bijzonder naïef te denken dat deze `Tea Party’ zomaar een feestje is van boze burgers. De financiers op de achtergrond steken niet voor niets miljoenen Dollars in kandidaten waarvan zij ook wel weten dat deze zullen verliezen. In Nederland kun je een nieuwe partij oprichten en daarmee redelijk snel invloed en macht krijgen - zoals de PVV heeft laten zien. Maar in Amerika zijn er maar twee partijen omdat door het districtenstelsel een derde partij bijna niet kan winnen. Voorverkiezingen zijn daarom een belangrijke manier waarop de richting van een politieke partij in Amerika veranderd. Door de Tea Party is de Republikeinse partij verder naar rechts opgeschoven en geradicaliseerd.
Het lijkt er niet op dat de Democraten hiertegen goed tegenspel bieden. De rechtse propaganda van de Republikeinen gaat gewoon door. Men uit de meest belachelijke beschuldigingen richting Obama waardoor de democratie steeds verder wordt vergiftigd. Desondanks gaat de President door met zoeken naar compromis en samenwerking met de steeds verder radicaliserende Republikeinen. Samenwerken met radicalen is eenzijdig: Democraten doen concessies, Republikeinen niet, die zijn alleen maar uit op een ding: winnen.
De Republikeinen hebben de grootste overwinning behaald sinds 1948 door tussen de 62 en 72 zetels te winnen. Met dank aan de gebroeders Koch, Freedom Works, de Chamber of Commerce en Ruppert Murdoch met zijn Fox News en vele anonieme bedrijven en miljonairs, de financiers achter de campagne van de Republikeinen. Na een kortstondige overwinning van de Democraten in 2008, is de de Amerikaanse politiek weer terug op het oude spoor van de laatste 40 jaar: langzaam maar zeker verder opschuivend naar rechts.
Read more...
Koekebakkers blog over politiek, maatschappij en cultuur is ouderwets gefundeerd en alleen kwetsend als het nodig is.Overdag werk ik met computers als Michel Verbeek en 's avonds scheer ik varkens als Koekebakker.
Posts
