Auf Spatzenjagd

Het laatste deel van de vijfdelige serie "Der verlorene Krieg" over de strijd tegen drugs in Der Spiegel (Heft no. 12) gaat over Duitsland. De hele serie gaat over alle aspecten: het geweld, de criminaliteit en de zinloosheid van de vervolging. Ook het alternatief wordt besproken: legalisatie. Niet echt veel nieuws dus - wel goed dat het gedaan is. Maar het laatste deel is toch wel weer interessant voor de Nederlander om eens te lezen hoe de "war on drugs" in Duitsland werkt.

De praktijk van alle dag bij de jacht op drugs(gebruikers) wordt geschilderd. Het is "als Berejagers die op Mussenjacht gaan" : zwaarbewapende agenten patrouilleren op de snelweg, en gaan naast auto's rijden om te kijken of er verdacht is van drugs door in de auto te kijken. Is er een verdacht - mannen alleen, in huurwagens zijn koeriers, maar ook buitelanders, en alles en iedereen die er uit ziet als drugsgebruiker wordt gecontroleerd.

Bijvoorbeeld de auto met een jongen en meisje. Het meisje zit achter het stuur. Ze heeft piercings en ziet bleek om de neus. Ze worden aangehouden en gecontroleerd. 0,75 gram cannabis wordt gevonden. Meer niet. Ze waren van Vorarlberg naar Duitsland gereisd om een kat te kopen - geen exotisch drug maar het huisdier. Het dier zit in de kattemand in de auto. Als criminelen worden ze geregistreerd en afgevoerd. Mussenjacht, inderdaad.

In Duitsland is er niemand die zich inzet voor legalisatie van drugs. Geen politicus wil daar zijn vingers aan branden. Het levert niets op en er is geen achterban die er om vraagt.

Toch zou dat wel moeten want het kost heel veel geld en levert zo goed als niets op voor de staat - en het drugsgebruik is vergeleken met Nederland even hoog, zo niet hoger. Het kost ook veel geld en maakt mensen levens kapot. Voor criminelen levert het echt veel geld op: de prijs van drugs neemt spectaculair toe van bron land tot consument. Marges van 1000% zijn niet ongewoon. Als er 1 achterban is die baat heeft met het illegaal houden van drugs dan is het wel de onderwereld.

Geen link naar het artikel (ik heb het in de papieren versie gelezen) en ik kan ook geen link op het web vinden. Daarom een link naar een Duitse blog over drugsbeleid, dat over de serie in de Spiegel schrijft.

Afbeelding: Saxo, Wikipedia

Read more...

Corporatocratie

Joop heeft een artikel over de nieuwe site TabakNee. Hulde daarvoor, hoog tijd we daar eens naar kijken.

Tegen het einde wordt Hans Hillen geciteerd:

In het AD reageren de genoemde personen verbolgen over de vermeldingen. Hans Hillen spreekt van 'hypocriet fanatisme', hij adviseerde de tabaksindustrie maar ontkent lobbyist te zijn. Hij noemt tabaksgiganten als Philip Morris "gewone bedrijven waar belasting wordt betaald". De woordvoerder van Schippers spreekt van "kwalijke insinuaties".

Zijn verdediging is dus "het zijn gewone bedrijven als alle andere" - nu wil ik niet insinueren dat alle bedrijven slecht zijn, maar een sterke verdediging is nou ook weer niet, want als het gaat om invloed uitoefenen op het bestuur van het land zijn tabaksbedrijven inderdaad "gewone bedrijven".

Wij doen alsof we in een democratie leven, waarin ieders stem telt, maar misschien het beter om het een "democratische corporatocratie" te noemen - waarin je invloed evenredig is met je vermogen (mens/bedrijf). Zie mijn vorige post over "financiële stabiliteit"

Ps. ik heb vroeger gerookt en het was een heel gevecht om er vanaf te komen. Tabaksbedrijven zijn zeker geen "gewone bedrijven" het zijn dealers die geld verdienen aan verslaafden.

Illustratie: Victor Bezrukov (Flickr)

Read more...

Onbegrijpelijke prioriteit

Ik lees in de krant vandaag, onder de kop "Comazuipen neemt toe, reden is onduidelijk" het volgende nieuws:

Het aantal tieners dat een alcoholvergiftiging oploopt, was vorig jaar hoger dan in 2009. De jongste was elf, de oudste zeventien. Gemiddelde leeftijd: ruim vijftien jaar.

Het is niet zo duidelijk hoe dat komt, hoewel? Misschien toch wel:

Volgens Joris van Hoof, onderzoeker aan de Universiteit Twente, is er geen duidelijke verklaring voor de sterke toename van zogenoemde ‘comazuipers’. „Maar wat we wel weten is dat minderjarigen heel makkelijk aan alcohol kunnen komen.”

Bij eerder onderzoek stuurde Van Hoof vijfduizend 15-jarigen naar de winkel om alcohol te kopen. Meer dan de helft werd niet om identificatie gevraagd. Vier van de vijf konden volgens hem gewoon inkopen doen. „Supermarkten zijn de zwakke schakel”, zegt hij. „Ze mogen geen zwak- alcoholische drank aan jongeren onder de zestien verkopen en geen sterke drank aan jongeren onder de achttien. Onze ervaring is dat de wet op dit punt niet goed wordt nageleefd.”

Kinderen kunnen makkelijk aan drank komen omdat de wet niet goed wordt nageleefd is blijkbaar de verklaring. De regering is daarentegen wel bezig met het maken van een pasjes systeem voor coffeeshops. Alleen Nederlanders mogen van haar nog stoned worden. Als je hier niet woont en alleen maar op bezoek bent, jammer dan, koop het maar op straat bij een dealer, wat de overlast op straat alleen maar zal vergroten.

Goed beschouwd is het dus helemaal niet onbegrijpelijk waarom kinderen van 11 jaar zichzelf dood kunnen drinken. Nee, wat ik niet begrijp is waar onze prioriteiten liggen. Waarom wordt het voor volwassen mensen moeilijk gemaakt om wiet te kopen terwijl kinderen van 11 jaar blijkbaar nog steeds makkelijk aan drank kunnen komen? Voor de volwassenen wordt een wet gemaakt, maar voor de kinderen wordt een bestaande wet niet gehandhaafd. Voorstellen om de minimum leeftijd om drank te mogen kopen te verhogen en zo handhaving van de wet eenvoudiger te maken, worden afgewezen. Het zijn voor mij onbegrijpelijke prioriteiten. Of, nee wacht, toch ook weer niet, aan de verkoop van alkohol aan minderjarigen wordt geld verdiend. Dáár ligt onze prioriteit blijkbaar: niet de dominee regeert ons land maar de koopman.

Read more...