Een van de best bewaarde geheimen van de politiek in de VS is het feit dat een van de twee partijen bestaat uit fanatiekelingen. In de woorden van Paul Krugman
But neither you nor I should forget that the madness of the GOP is the central issue of our time.
Maar bijna niemand - vooral in de VS - durft het te zeggen.
Over the longer run the point is that one of America’s two major political parties has basically gone off the deep end; policy content aside, a sane party doesn’t hold dozens of votes declaring its intention to repeal a law that everyone knows will stay on the books regardless. And since that party continues to hold substantial blocking power, we are looking at a country that’s increasingly ungovernable.
Niet alleen Krugman zegt dit soort dingen, ook twee oud gedienden, Norman Ornstein en Thomas Mann waarvan een voor de American Enterprise Institute (Ornstein) zeggen dit. De een is Democraat, de ander Republikein. Ze schreven samen een opinie artikel in de Washington Post, met de titel: Let’s just say it: The Republicans are the problem. Normaal zijn de heren een geziene gast bij de Sunday Talkshows (de Amerikaanse versie van Buitenhof) maar van dat moment was het afgelopen.
De heren zijn hier te zien bij Bill Moyers:
Zo wordt het machtigste land van de wereld geregeerd.
Ter illustratie zie bijvoorbeeld deze recente actie van Congress:
Het enige doel van de GOP (Grand Old Party = Republikeinen = conservatieve partij) is elke vorm van regeren mogelijk te maken - zolang de andere partij aan de macht is. En dat kan in de VS dankzij de filibuster. Zodra er een opening is om die filibuster regel te veranderen, b.v. door te eisen dat er echt gepraat wordt, laten de Democraten het echter afweten. Kan iemand mij dat nu eens uitleggen? Ik begrijp dat ze er niet helemaal vanaf willen (want de rollen kunnen omgedraaid zijn), maar wijziging lijkt me toch wel nodig.
Voorlopig hebben we verkiezingen in ons buurland. Voor Nederland misschien wel nog belangrijker. Mevrouw Merkel doet het heel goed en zal waarschijnlijk herkozen worden. Dat betekent dat het desastreuze euro beleid nog minstens 4 jaar door gaat. Zal de EU dat overleven?
American history has many examples of a party going off the rails and taking a long time to recover. It was true of the Democrats in the 1890s and again in the 1960s and early '70s. One rough rule of thumb is that a party has to lose three presidential elections in a row to make it clear that the problem is not just individual presidential candidates and their failures but something deeper, enough to motivate a party to move to expand beyond its ideological base and capture the center. But if that happens in 2016 -- if Democrats make it three wins in a row -- I am not sure it will be enough for the GOP.
---
Illustratie: Boek van Ornstein & Mann: It's Even Worse Than It Looks: How the American Constitutional System Collided With the New Politics of Extremism
Een van de dingen die opvallen als je naar rechtse partijen kijkt zoals de Republikeinen in Amerika en de PVV bij ons is hun flexibiliteit - de ene dat vinden ze iets heel belangrijk, om het vervolgens te laten vallen, zoals Wilders zonder enige vorm van protest de verhoging van de AOW-leeftijd opgaf.
Rick Perlstein geeft een paar voorbeelden in conservatief Amerika. Ooit, in de jaren 60 waren zij warm voorstander van de scheiding van kerk en staat. Zo was er een actiegroep "Protestants and Other Americans United for the Separation of Church and State" en zij richtten zich vooral op het katholieke gevaar uit Rome. Nu is niemand meer bang voor de papen en wordt de plaats van katholieken in genomen door liberals die - o schande - voor scheiding van kerk en staat zijn. De bekende dominee Jerry Falwell beweert:
"This idea of 'religion and politics don't mix was invented by the devil to keep Christians from running their own country."
Binnen 10 jaar tijd waren zij dus 180 graden gedraaid: van verdedigers van de scheiding tussen staat en kerk zijn ze veranderd in theocraten. Zo makkelijk is theologie, merkt Perlstein op en zo makkelijk kun je dus van mening veranderen, zonder dat je daar ooit nog op wordt aangesproken. Verwacht niet de zelfde behandeling voor het andere kamp.
Dit laat zien hoe de Grand Old Party (GOP) de afgelopen 40 jaar is veranderd. In niets lijkt zij meer op de gematigd conservatieve partij die zij ooit was. De radicale vleugel van Movement Conservatives die in 94 onder leiding van Newt Gingrich het Congress veroverden heeft de partij geheel overgenomen. Gingrich is er nog steeds en is nu een van de kanshebbers voor het Presidentschap van de USA.
Nog iets meer dan een jaar duurt het nog: op 6 november 2012 wordt bepaald of Obama nog 4 jaar mag President blijft of dat er een Republikein in het Witte Huis komt.Wie dat zal zijn moet nog blijken want de Republikeinen moeten nog een kandidaat kiezen. Volgend voorjaar weten we wie het zal zijn.
Tot nog toe is het Presidentschap van Obama geen groot succes, maar vergeleken met zijn voorganger is hij een hele verbetering. De regeerperiode van Bush was een aaneenschakeling van mislukkingen en machtsmisbuik. Het begon al meteen door de manier waarop hij aan de macht kwam: niet door de stem van het volk maar door de stem van 5 conservatieve rechters in het Supreme Court. Daar zeurde natuurlijk niemand meer over na 11 september 2001 toen de grootste terreur aanslag ooit plaatsvond. Als Al Gore President was geweest dan hadden de Republikeinen waarschijnlijk geprobeerd hem af te zetten. Clinton is door het Republikeinse Congres bijna afgezet voor minder. Democraten doen dat niet, die zijn daar veel te netjes voor. Dat Bush deze aanslag misschien had kunnen voorkomen wordt hem niet verweten.
Door de aanslag veranderde alles. Vanaf dat moment hadden de neoconservatieven in de regering de vrije hand om te doen wat ze al jaren geleden hadden gepland: eindelijk konden ze hun oude wens in vervulling brengen en de "klus in Irak" afmaken. Wat niemand ooit had verwacht gebeurde onder Bush: door de hoogste functionarissen in zijn regering, met mede weten van de President, werd opdracht gegeven om krijgsgevangenen te martelen. Er werd een systeem van geheime gevangenissen opgezet waarin mensen in "nacht und nebel" verdwenen. Ook hier geldt weer: niemand is vervolgd, de President kon zijn termijn uitzetten, en de betrokken functionarissen zijn of nog in functie of hebben een leuke baan als hoogleraar op een prestigieuze universiteit.
Maar nog was de rampspoed onder Bush niet afgelopen: zijn presidentschap eindigde met de grootste economische crisis sinds de Grote Depressie in de jaren 30. Door wanbeleid en gebrek aan toezicht kwamen de financiële markten bijna stil te liggen. Drie jaar later heeft de economie zich nog steeds niet hersteld.
Wie dacht dat de partij die ons al dit moois heeft gebracht, is afgeschreven, vergist zich echter. In 2010 kwamen ze terug in het Congres met een grote meerderheid. Ook lijkt het er niet op dat zij ook maar iets geleerd hebben van de recente geschiedenis, integendeel. Het is een freak show met clowns die over elkaar heen buitelen om aan het publiek te laten zien dat ze echte conservatieven zijn. Neem bijvoorbeeld Rick Perry. Hij is er trots op dat hij 234 mensen ter dood heeft veroordeeld. Over de mogelijkheid dat er onschuldige mensen ter dood zijn gebracht maakt hij zich geheel geen zorgen:
Ron Paul is de lieveling van de libertariers. Libertaries geloven alles wat de staat doet slecht is en de vrijheid van het individu bedreigt. Paul heeft er geen problemen mee dat zieke mensen sterven doordat ze niet behandeld worden - dan hadden ze maar een verzekering moeten nemen. Eigen schuld dikke bult dus:
Het probleem met dit hypothetische voorbeeld is dat de meeste mensen er niets aan kunnen doen dat ze niet verzekerd zijn. Zij zijn onverzekerd omdat dit voor hen onbetaalbaar is, omdat ze werkloos zijn of omdat ze een chronische ziekte hebben. Dit is helemaal geen vrije keuze.
Deze partij zal, als ze aan de macht komt proberen alle verworvenheden en modernisering van de afgelopen 100 jaar af te schaffen. Zaken als inkomstembelasting (die in Amerika pas in 1913 is ingevoerd) of de verworvenheden van de New Deal zoals pensioenvoorzieningen en werkloosheidsuitkeringen. Zo is volgens hen bijna elke moderne wet of regeling, inclusief milieu bescherming en een verplichte ziektekostenverzekering onconstitutioneel:
Volgend jaar wordt bepaald of Obama nog 4 jaar mag blijven zitten of dat een van deze dwazen aan de macht komt. Deze keuze zal de toekomst van het land, permanent bepalen, en ik ben er nog helemaal niet zo zeker van dat Obama wordt herkozen. De keuze van de President van Amerika is niet alleen belangrijk voor de Amerikanen, zoals we de afgelopen 10 jaar hebben gezien, is deze keuze net zo belangrijk voor de rest van de wereld.
--- Ilustratie:Midterm Elections 2006, by Burnt Pixel, Flickr
Het is een bekend feit dat verkiezingen niet gewonnen worden door zakelijke argumenten maar door karakter te tonen, dan wel het karakter van je tegenstander zwart te maken. (zie bijvoorbeeld Waldman). Republikeinen zijn vooral bedreven in de laatste techniek en Democraten ontbreekt het vaak aan het eerste.
Vandaag zag ik een artikel waaruit weer eens blijkt hoe waar dit is, althans het deel wat de Democraten aangaat. Op Daily Kos beschrijft Hunter bezuinigingsmaatregelen die de de Republikeinen willen opleggen aan scholen:
House Republicans are pushing back against a series of public health measures, including school lunch standards and tobacco regulation, teeing up a confrontation with Senate Democrats and the White House over the reach of government in daily life. [...]
On Tuesday, the GOP majority on the House Appropriations Committee approved a 2012 spending plan that directs the Agriculture Department to ditch the first new nutritional standards in 15 years proposed for school breakfasts and lunches. The lawmakers say meals containing more fruits and vegetables, whole grains and low-fat dairy will cost an additional $7 billion over five years — money they say the country can ill afford in difficult economic times
Hoe is het mogelijk dat Republikeinen hiermee (denken) weg te komen vraag ik mij af. Daarvoor moeten zij op zijn minst de medewerking hebben van de media maar ook van de Democraten. Enerzijds bepleiten Republikeinen grote lastenverlichting ten gunste van de rijken, terwijl men tegelijkertijd beweert dat er geen geld meer (over) is voor gezond eten voor de jeugd. Dit is zo ongelooflijk kortzichtig en hardvochtig dat zelfs de meest suffe Democraat hiervan gebruik moet kunnen maken om de tegenstander zwart te maken, en zo een zetel of wat binnen te slepen. Hunter heeft nog veel meer voorbeelden, lees het hele artikel.
Wat ik mij daarbij afvraag is: hoe heeft het zo ver kunnen komen? Is dit het eindpunt van de ontwikkeling die het conservatisme in Amerika heeft ondergaan, in haar strijd om de New Deal ongedaan te maken? Of is dit het gevolg van het de grote populariteit van Ayn Rand die in haar boeken beweert dat altruisme een misdaad is. Of is de strijd om Kerstmis inderdaad een verloren zaak en krijgt Fox News presentator Bill O'Reilly op een perverse manier toch gelijk?
Read more...
Voor de zekerheid heb ik plaats en datum maar in de titel gezet want wat zich de afgelopen maand in de Senaat van Wisconsin afspeelde deed eerder denken aan de 19e dan aan de 21e eeuw en bovendien is de VS geen bananenrepubliek maar een moderne westerse industriële natie. Wat is er gebeurd? De hele Democratische Senaatsfractie was de staat uit gevlucht en “ondergedoken” in de aangrenzende staat Illinois. De gouverneur had een arrestatiebevel tegen hen uitgevaardigd en een boete opgelegd van 100$ voor elke dag dat ze absent waren. Hun stafmedewerkers was de toegang tot faciliteiten in het parlement (zoals kopieermachines) ontzegd. Het was een laatste desperate zet van de Democraten om te voorkomen dat een wet tegen vakbonden werd aangenomen. Door hun afwezigheid was er geen quorum in de Senaat meer en zo hoopten ze de gouverneur, Republikein Scott Walker, tegen te houden. Deze wilde per wet verbieden dat vakbonden van overheidspersoneel namens hun leden kunnen onderhandelen over arbeidsvoorwaarden. Uiteindelijk heeft het allemaal niet geholpen. De Senatoren zijn inmiddels weer terug want de wet is toch – tijdens hun afwezigheid – aangenomen dankzij een paar handige manoeuvres van de Republikeinen.
Tegen Walkers wetsvoorstel is 4 weken massaal geprotesteerd in Madison, de hoofdstad van Wisconsin. Vorig weekend – de dag na de aardbeving in Japan - bereikte dit haar hoogte punt toen 100.000 mensen demonstreerden, de grootste protesten sinds de Vietnamoorlog. De directe aanleiding voor het laatste massale protest was de listige manier waarop de Republikein de quorumeis hadden weten te omzeilen. Door alle niet-fiscale onderdelen uit de wet te halen was volgens hun geen quorum nodig – dat is alleen nodig als het om begrotingszaken gaat. Een paar weken daarvoor werd deze wet ook al op een bijzondere manier aangenomen. Om te voorkomen dat Democraten de zaak zouden kunnen vertragen werd de vergadering 5 minuten eerder dan gepland geopend en werd in een paar minuten durende vergadering, de wet er bijna letterlijk doorheen gehamerd. De Democraten kregen geen kans om te protesteren of zelfs maar tegen stemmen.
Kijk zelf wat er gebeurde in de State Assembly als de Democraten beseffen wat ze is overkomen:
Zo ziet democratie, anno 2011 eruit, in het beste land van de wereld, dat zo graag democratie wil verspreiden in de wereld, de Verenigde Staten van Amerika. It’s a shame, inderdaad, zo hoort democratie er niet uit te zien.
Niet serieus
Wat is er precies aan de hand? Waarom is het zo belangrijk dat vakbonden het recht wordt ontnomen om te onderhandelen namens haar leden? Volgens gouverneur Walker en de Republikeinen is het verbod nodig omdat de bonden er misbruik van maken. De ambtenaren zouden zich op kosten van de belastingbetaler verrijken met luxe ziektekosten- en pensioenregelingen. Hij beweert dat door de begrotingscrisis deze wet nodig is om loonsverlaging af te kunnen dwingen.
De vraag is of Walker serieus is als hij beweert dat het hem gaat om het begrotingstekort. Uit allerlei zaken blijkt dat dit niet het geval is:
De bonden en personeel hadden al ingestemd met een inkomensverlaging tussen de 6 en 11 procent.
Het lijkt erop dat Walker van plan is om staatsbedrijven, zoals energiecentrales onderhands te verkopen. Kado's dus voor zijn vrienden in het bedrijfsleven.
Niet alle bonden werd het recht om namens hun leden te onderhandelen afgenomen: de bonden voor politie en brandweer werden ervan uitgezonderd. De reden? In 2010 hadden ze Walker gesteund bij zijn verkiezingscampagne. Voor wat - hoort wat.
Op 9 maart is de wet ontdaan van alle zaken die met de begroting te maken hadden om de eis van het quorum te kunnen omzeilen - en dat is gelukt want de wet is nu aangenomen.
Voor alle duidelijkheid: het is niet waar dat door collectieve onderhandelingen de lonen te hoog zijn. Er is maar een conclusie mogelijk: het gaat niet om de begrotingsproblemen en voor zover die er zijn, zijn die vaak gecreëerd, maar om de vakbonden. Deze moeten, om het maar simpel te zeggen, een kopje kleiner gemaakt worden.
Het verval van de vakbonden
Maar als het niet om de begroting gaat waar was dit dan allemaal voor nodig? Waarom is een potje bondpesten zo belangrijk voor de Republikeinen? Dit is des te merkwaardiger omdat de rol van de vakbonden in Amerika is de laatste 40 jaar flink is afgenomen. In de VS is het percentage werknemers dat lid is van een bond veel lager dan het gemiddelde in de OESO landen – waar het overigens ook flink aan het dalen is (data OESO):
En hier is het verloop van het lidmaatschap percentage sinds 1948 van werknemers bij bedrijven en bij de overheid in de US: (data Workinglife) xxx
Wat onmiddellijk opvalt is de sterke toename van het lidmaatschap van werknemers in de overheidssector in de jaren 60/70, terwijl dit juist sterk afneemt bij werknemers in het bedrijfsleven. De reden voor de abrupte toename is dat tot de jaren 60 doordat er wettelijke beperkingen (pdf) waren voor vakbonden bij de overheid. Nadat deze belemmeringen waren weggenomen nam het lidmaatschap meteen fors toe. Maar om terug te keren naar de vraag: waarom zijn vakbonden zo belangrijk? Waarom is het – blijkbaar - zo belangrijk dat de laatste restanten van wat er nog over is van de zieltogende vakbonden in Amerika wordt vernietigd? In de eerste plaats is er natuurlijk de puur ideologische en motivatie: vakbonden zijn voor liberalen en conservatieven een gruwel: zij zien vakbonden als een kartel die door gemeenschappelijk te onderhandelen een hoger loon kunnen afdwingen dan op individuele basis mogelijk zou zijn. Het is in hun visie dus strijdig met de principes van de vrije markt. Maar er is nog een andere, veel belangrijke reden: vakbonden waren altijd de grote steunpilaar van de Democraten, althans toen zij nog groot en invloedrijk waren. Waar de Republikeinen traditioneel als basis het bedrijfsleven hebben, was de basis van de Democraten tot de jaren 70 de vakbonden. De afname van invloed van de bonden heeft tot gevolg gehad dat de Democraten hun basis – en een belangrijke bron van inkomsten zijn kwijt geraakt. Het is daarom dat Republikeinse bestuurders het zo belangrijk vinden dat de laatste resten van de vakbonden – de bonden voor overheidspersoneel – worden ontmanteld. Door net als in de jaren 60 de bonden wettelijke beperkingen op te leggen hoopt ment dat het ledental weer zal afnemen – en zo de Democraten van hun laatste basis worden beroofd. Anders geformuleerd: het is cynische machtspolitiek die niets te maken heeft met begrotingsdiscipline.
Lang leve de crisis
In meerdere staten, waar een Republikein is gekozen worden dit soort radicale en ondemocratische maatregelen voorbereid. In Ohio worden TV en Radio uit het parlement geweerd, waarschijnlijk om beelden te voorkomen zoals in Wisconsin. In Michigan wordt aan een wet gewerkt die het mogelijk moet maken om besturen van scholen en steden die volgens de gouverneur niet genoeg bezuinigen te vervangen door “interimmanagers”. Deze door bedrijven benoemde tijdelijke bestuurders kunnen zonder democratische controle handelen. In wezen komt dit dus neer op het afschaffen van de democratie – een soort coupe. En ook hier is de financiële crisis kunstmatig: eerder werd besloten tot grote belastingverlaging. Dit zijn slechts twee voorbeelden, maar het is een patroon dat in alle door republikeinen bestuurde staten is te zien.
Strategie
Dat het belangrijk is voor de Republikeinen blijkt goed uit het feit dat ze doorgaan ondanks het feit dat het impopulaire maatregelen zijn. Walker krijgt ook veel steun van partijgenoten in heel het land. Zelfs een 15% verlies in de opiniepeilingen kan hen niet echt deren. Het is nog niet helemaal duidelijk hoe dit gaat aflopen. Er zijn tekenen dat dit wel eens een keerpunt kan zijn. Het is of de mensen plotseling wakker zijn geschud en zien wat de ware aard is van de man die nog maar net is gekozen in deze functie. Er wordt gewerkt aan een recall campagne om de Republikeinse Senatoren weg te krijgen – in sommige staten, waaronder Wisconsin is dat mogelijk. Ondanks het feit dat ze dit gevecht hebben verloren lijkt er op dat de Democraten nieuw elan gevonden hebben, iets dat tot nog toe alleen bij de Tea Party te vinden was. Het duurt nog even voor er weer nieuwe verkiezingen zijn, en Republikeinen zijn anders dan Democraten: het ijzer wordt gesmeed als het heet is – niet dralen tot vlak voor de verkiezingen – en impopulaire maatregelen worden genomen op een manier dat het niet te veel opvalt. Volgend jaar als er weer presidentsverkiezingen zijn is iedereen dit weer vergeten. De Republikeinen zijn al weer bezig om uit te zoeken hoe ze het nieuwe beleid moeten verkopen want aan fondsen hebben zij geen gebrek. Het is duidelijk dat we hier te maken hebben met “noodmaatregelen” die ogenschijnlijk bedoeld zijn als crisismaatregelen maar in werkelijkheid tot doel hebben om de tegenstander van middelen te beroven en een radicaal conservatieve agenda te verwerkelijken. Hier zien we wat Naomi Klein bedoelt met “ramp kapitalisme”, zoals beschreven in haar boek De Shock Doctrine. En wat deze agenda inhoud is overduidelijk: minder belasting, minder overheid, deregulering, vrij baan voor het bedrijfsleven en vooral een herverdeling van inkomens: van beneden naar boven dan. Ja, er is wel degelijk sprake van een klassenstrijd, net als in de 19e eeuw, met dit verschil dat de afgelopen 30 jaar het de rijken zijn die winnen in de USA, anno 2011.
Het woord "burger" roept herinneringen op uit mijn jeugd. Als tiener kende ik het woord natuurlijk wel maar ik had nog nooit gehoord dat je het ook als scheldwoord kon gebruiken. Dit leerde ik van Franka toen ik met haar door de buurt liep waar onze klassenleraar woonde.
Het was nog vroeg in de avond en met paar andere klasgenootjes waren op weg naar het huis van de leraar waar we een klassenavond hadden. We keken onderweg in de woonkamers van de huizen. Nog nooit had ik wat we zagen met burgerlijkheid geassocieerd en met verbazing hoorde ik hoe Franka haar ongenoegen uitte over het hoge gehalte aan burgerlijkheid dat we zagen. Ze moesten het volgens haar verbieden.
Jongeren pakken snel de tijdgeest op en de burger en zijn burgerlijkheid waren toen nog de grote vijand van de vooruitgang.
Dat is nu wel anders. De burger zit niet meer in het verdomhoekje nee, hij staat nu voorop en vooraan bij alles. Hij staat voorop als het gaat om het zoeken naar kiezers, en hij staat vooraan als het gaat om het hebben van een mening over van alles en nog wat. Zelfs uw Koekebakker doet mee.
In De mens is de mens een zorg: Over de verstatelijking van verzorgingsarrangementen legt Bram de Swaan uit hoe afhankelijkheidsrelaties de gelopen eeuwen zich hebben "ontvouwd" - een term die door Norbert Elias is bedacht. Vroeger, in de tijd dat een burgwal nog daadwerkelijk bescherming bood, was iedereen lid van een familie, clan of dorp. Iedereen had met iedereen te maken op meerdere manieren. De bakker bakte niet alleen je brood maar hij was ook getrouwd met je zus, zijn vader was gildemeester en je moest hem te vriend houden omdat je zoon gezel was in dat gilde.
Als je er goed over nadenkt hebben mensen altijd in dit soort gemeenschappen met sterke onderlinge banden geleefd en is er iets heel wezenlijks veranderd de afgelopen paar honderd jaar. De samenleving waarin mensen nu leven is groter geworden - we hebben meer relaties met meer mensen die verder weg leven en tegelijkertijd zijn die relaties eenvoudiger (enkelvoudig) geworden. Dit is wat met de term ontvouwing wordt bedoeld. Neem het brood bijvoorbeeld. Tegenwoordig komt het meel voor het brood van een fabriek die het samenstelt uit meerdere meelsoorten en andere ingrediënten afkomstig van heel de wereld; het wordt in een fabriek gebakken en verkocht door een supermarkt; verpakt in plastic dat is gemaakt van olie uit het Midden Oosten; vervoerd door vrachtwagens die zijn gemaakt in; en zo voort. Deze ketting van relaties en afhankelijkheden is niet meer te vergelijken met de korte en gesloten ketting van vroeger toen er voor het bakken van een brood slechts een boer, een molenaar en een bakker nodig waren.
Hoewel door de ontvouwing de relaties tussen mensen eenvoudiger zijn geworden is de samenleving juist complexer geworden. Mensen kunnen meer en efficiënter produceren omdat men zich meer kan specialiseren en omdat de markt groter is geworden. Omdat de aarde rond is komt deze ontwikkeling nu tot zijn logische eindpunt en men spreekt nu dan ook van globalisering. Een mooi voorbeeld van de voordelen die dit kan hebben is deze Soda Pop winkel (h/t Carlos en Crachat van Sargasso)
Ontvlechting en gedrag
Maar die ontvouwing heeft ook wat anders veroorzaakt: zoals ik al zei: mensen zijn gewend om in kleine overzichtelijke groepen te leven. Dat hoort bij hun sociale habitus. Dat is als gevolg van de ontvouwing minder aan het worden. Doordat de afhankelijkheidsrelaties steeds veelvuldiger worden, worden de relaties zelf - dus per relatie - steeds vluchtiger en uitwisselbaar. Als de bakker je nu niet meer aanstaat ga je naar een andere bakker. Dat was vroeger moeilijker, de prijs was daarvoor te hoog.
Het is totaal anders als waar we tot noch toe aan gewend waren om in te leven. Dat moet gewoon wel frictie geven. Door de uitwisselbaarheid van de relaties is de vereenzaming groter geworden. Mensen komen kunnen makkelijker zonder relaties komen te zitten.
In het algemeen is het voor iedereen moeilijker om te leven onze moderne en onthechte samenleving, ook voor hen die hier minder last van hebben omdat ze een rijk sociaal leven hebben.[1]
Andere afhankelijkheid
De ontvouwing kan natuurlijk niet ongecontroleerd plaatsvinden en een deugdelijke rechtstaat en verzorgingsstaat zijn noodzakelijk. Zonder de rechtsstaat is er corruptie en chaos en zonder verzorgingsstaat zijn menen echt op zichzelf aangewezen waar zij vroeger nog konden terugvallen op familie en vrienden. (Lees De Swaan's De etiquette van de aalmoes).
Voor bijna iedereen heeft dit tot gevolg dat hij of zij veel meer afhankelijk is van de staat dan een burgher uit de Middeleeuwen – als je al kan spreken van "de staat" in die tijd. De staat vervult nu de rol die vroeger door familie, clan, of kerk werd uitgevoerd. Zij garandeerd nu gezondheidszorg, veiligheid, voedselvoorziening, verkeer, scholing, en ga zo maar door. De lijst is eindeloos en kritiek op de overheid is er dan ook genoeg, des te meer omdat we er veel meer van afhankelijk zijn als vroeger.
Amerika
Niet alleen de burgers van Nederland komen in opstand, ook in Amerika komen zij in opstand. Al dan niet toevallig is dat ongeveer in even grote mate als in Nederland, ongeveer 26% in Amerika. Ook daar zoeken mensen wanhopig naar een verklaring voor hun problemen en zij vinden antwoorden bij Sarah Palin, Rush Limbauth en Glenn Beck. Deze rechtse populisten grossieren in verklaringen: zij geven Acorn de schuld, een globale samenzwering of, net als in Nederland, de moslims. Het zijn de hard core Bush stemmers, de laatsten der Republikeinen die het nu voor het zeggen hebben in deze partij.
De irrationele burger
Ik werd geïnspireerd voor dit verhaal door De irrationele burger. Het kán geen toeval zijnin de Groene Amsterdammer (abonn. nodig) van deze week. Hierin wordt uitgelegd waarom veel mensen - irrationele burgers - tegenwoordig bang zijn voor een vaccinatie. Aart Brouwer en Margreet Fogteloo komen tot de conclusie dat dit komt omdat mensen weer terug willen naar een eenvoudige wereld, ment grijpt daarom terug op vroeger:
[...] organisch leven, natuurgeneeswijze, biologische voeding. Het is nieuwe religie in een reactie op de moderne wereld. Meer algemeen wantrouwen ze expertise van professionals; ze zijn zélf de autoriteit. Ik zie het als angst voor de toekomst waardoor mensen die graag terugkijken in de tijd ook gevoelig zijn voor rechtse politieke stromingen. Maar je moet daar voorzichtig mee zij; je mag vegetarisme tenslotte ook niet zomaar koppelen aan fascisme. Maar als je de snel veranderende wereld niet kunt begrijpen, dan kun je met samenzweringstheorieën de chaos tot een logisch verband smeden. Het feit dat je kind ziek wordt staat dan niet op zichzelf, maar is begonnen die ene keer bij de dokter, etcetera. Je zoekt een verhaal achter het verhaal want het kán geen toeval zijn. Zulk gedrag is een symptoom van een gedesoriënteerde samenleving. Mensen gaan op zoek naar gelijken die het net als zijzelf wél begrijpen. Ze reageren star, het is een stroming van uncritical criticism.
Het geloof is voor velen weggevallen, de binding met andere mensen is minder hoogwaardig door de ontvouwing en dan zijn we ook nog eens afhankelijkheid van een instituut waarover kwaad wordt gesproken. Want volgens velen, vooral bij politici van rechts, is wat de overheid doet vaak per definitie slecht. Ronald Reagan heeft er de verkiezingingen mee gewonnen: 59% Agree With Ronald Reagan—Government Is The Problem en ook Margreth Thatcher zei: 'there is no such thing as society'
Verlangen
Men verlangt weer terug naar de tijd dat er duidelijk gezag en orde waren in een samenleving die veel overzichtelijker was dan nu. In Amerika gaan zij die het kunnen betalen dan ook daadwerkelijk in een Gated Community wonen en de rest kijkt naar Glenn Beck en Fox News, als men al naar nieuws kijkt, en stemt geestdriftig op Palin. In Nederland is nu Geert hun held, na Pim en Rita. Rechts draait tenminste niet om de hete brei heen zoals de draaikonten van links.
Rechtse politici willen dat de staat zo klein mogelijk is. Deze liberalen en libertijnen willen het liefst door een onzichtbare hand geregeerd worden, een nachtwakerstaat. Tot voor kort, vooral onder paars, deed links mee aan deze "de overheid is slecht" ideologie. Zij moet hier juist tegengas bieden. Niet omdat de overheid alles beter kan, of zaligmakend is, maar omdat zij nu op onverantwoordelijke wijze wordt afgebroken door de krachten die nu door rechts worden opgeroepen. Om te voorkomen dat we straks weer in Gated Communities moeten leven, zoals de Burghers van weleer.
Update 27 december 2009: In het programma Boeken van de VPRO interviewt Wim Brands Maarten van Buuren en Maarten 't Hart over de verandering in Maassluis:
Van Buuren: "Door die gedetailleerde beschrijvingen komt een wereld naar voren die nu niet meer bestaat, en krijg je een idee van wat voor wereld dat nu eigenlijk was. Uiteindelijk gaat het ook helemaal niet meer alleen maar over Maassluis: wat ik beschrijf kan in feite voor elke buurt in het Nederland van de jaren vijftig gelden. Een claustrofobisch geheel met veel bescherming en sociale controle. Maar: ik beschrijf het slechts. Ik breng er geen valse romantiek in. Ik wil de lezer gewoon door het wereldje van de jaren vijftig leiden."
De veranderingen in Maassluis illustreren de ontwikkeling van ontvouwing zoals ik dat hier heb geprobeerd te beschrijven.
----
Noten:
[1] Dat moet je dan ook weer niet overdrijven: de meesten van ons vinden compensatie in directe familie, kinderen en of partner.
----
Figuren:
* Een rijtjeshuis
* Voorpagina van De draagbare de Swaan, bron Bruna
* Norbert Elias, bron Wikipedia
* Plattegrond van de Gated Community Lake Merial in Florida. Merkop dat de kaart lijkt op een ouderwetse schatgraverskaart en dat de alles dat niet bij de commnunity hoort is weergegeven als "Terra Incognita".
* Tom Tomorrow over de onzichtbare hand naar aanleiding van de kredietcrisis.
Read more...
Gisteren heb ik geblogd over het grimmige karakter van de discussie in Nederland, maar de grimmigheid hier is niets vergeleken bij de discussie in de Verenigde Staten op dit moment.
Van M.J. Rosenberg deze video van een debat in het Amerikaanse parlement:
en van Batocchio komen deze foto's van een demonstratie (tekst op het spandoek: Nationaal socialistische gezondheidszorg Dachau, Duitsland -1945)
Beide foto's zijn genomen tijdens protest tegen de hervormingen in de financiering van de gezondheidszorg. Het debat in de US is dermate verziekt door het gedrag van de Republikeinen dat het tijd wordt om ons eens af te vragen waar de werkelijke bedreiging vandaan komt. Naar mijn mening is het niet de Islam of het terrorisme dat voor de huidige grimmigheid zorgt. De grootste problemen komen uit Amerika of hebben oorzaken die te maken hebben met de politiek in Amerika. Irak en de kredietcrisis zijn beiden vruchten van neoconservative Republikeinse politiek. En nota bene, dit zijn fundamentalistisch Christelijke politici, geen fundamentalistische moslims.
Read more...
Ik heb al eerder over de slechte politieke strategie van links in Amerika geblogd. Timide laten ze de beschuldigingen van de Republikeinen over zich heen komen. Soms verweren ze zich zelfs niet of te laat (Kerry's Swiftboating), soms bieden ze hun verontschuldigingen aan waar het helemaal niet nodig is - waardoor ze dus impliciet schuld erkennen, - en ze hebben geen duidelijke standpunten. Oh ze hebben wel goede plannen, maar die zijn meestal te ingewikkeld om uit te leggen. Rechts doet dat veel beter: zij spreken niet van erfbelasting maar van Death Tax, zij hebben het niet over gezondheidszorg maar over Obama Care en Pulling the Plug on Grandma. Als een Democraat iets zegt waardoor zij "geraakt" worden dan nemen ze onmiddellijk maatregelen en laten niet over zich lopen. Daar houden Amerikanen van. En zeg nou eens eerlijk, wij Nederlanders toch ook?
Zie bijvoorbeeld wat deze Republikein over de hervorming van de gezondheidszorg zegt:
Maar eindelijk is er dan een Democraat die heeft begrepen hoe je je moet verweren. Even wat achtergrond voor U de volgende film bekijkt. Tijdens zijn redevoering voor het Congress zei Obama dat de Republikeinen geen plan hadden. De Republikeinen hielden toen demonstratief papieren omhoog. Hierop zouden hun de plannen staan.
Alan Grayson deed wat bij dit soort aanvallen vaak het beste is, hij onderzocht de claim van de tegenstander, en kwam tot een verrassende conclusie.
Geen tienpuntenplan, geen lange redevoering, nee, een zin slechts: don't get sick and if you do, die quickly. Dat is veel effectiever dan een goed beargumenteerd tegenargument - helaas, maar zo werkt democratie.
Je kunt er gif op nemen dat de Republikeinen niet over zich heen laten lopen. Misschien wordt het toch interessant.
Update:
Zoals te verwachten was wordt verwacht dat hij zich verontschuldigd, hoe is het toch mogelijk dat je zo iets kan zeggen?. Grayson houd echter stand, dat is wel bijzonder: Read more...
Omdat de Republikeinen niet willen dat er onderzoek wordt ingesteld naar de misstanden die onder het bewind van Bush hebben plaatsgevonden stappen zij uit de Senaatcommissie dat hier onderzoek naar doet. Officieel stappen ze er uit omdat Eric Holder, Obama's minister van Justitie, na lang te hebben geaarzeld, heeft besloten om CIA agenten te vervolgen.
"Had Mr. Holder honored the pledge made by the President to look forward, not backwards, we would still be active participants in the Committee's review," the ranking Republican on the intelligence panel, Sen. Christopher S. Bond of Missouri, said in a statement. "What current or former CIA employee would be willing to gamble his freedom by answering the Committee's questions? Indeed, forcing these terror fighters to make this choice is neither fair nor just."
En dat, ondanks de bescheidenheid van Obama en zijn team, want er wordt alleen vervolgd daar waar medewerkers de richtlijnen van het Office of Legal Council (OLC) hebben overschreden:
"His decision was made in line with his duty to examine the facts and to follow the law," said spokesman Matthew Miller. The department "**will not prosecute anyone who acted in good faith and within the scope of the legal guidance given by the Office of Legal Counsel** regarding the interrogation of detainees."
Richtlijnen
Zoals ik al zei, het doel van Holders vervolging is heel bescheiden, het gaat alleen om medewerkers die de richtlijnen van het Witte Huis hebben overtreden. Om te begrijpen hoe bescheiden dat is moet je weten wat deze richtlijnen inhouden.
Wat wel en niet was toegestaan bij het verhoren van gevangenen werd bepaald door de Office of Legal Council Dit is de juridische afdeling van het Witte Huis. Door de OLC zijn richtlijnen opgesteld volgens welke het was toegestaan om verdachten te martelen, b.v. door het beruchte water boarden. Natuurlijk stond in de richtlijnen niet letterlijk dat martelen was toegestaan maar werd geherdefinieerd wat martelen was.
[...] intensity to the pain accompanying serious physical injury, such as organ failure, impairment of bodily function, or even death.
Een ander kenmerk van marteling zou zijn dat men pijn doet om het pijn doen. Daarvan was bij deze verhoren natuurlijk geen sprake: het ging immers om het inwinnen van informatie over terrorisme.
Dit Bybee memorandum (maar geschreven door John Yoo) en latere memo's van gelijke strekking zijn een schaamteloze verkrachting van het recht, en zijn later door Bush dan ook ingetrokken. Maar desondanks dat, dit zijn de richtlijnen waaraan Holder refereert als hij zegt dat hij alleen mensen zal vervolgen als zij deze hebben overtreden.
Er is nog een bijzonderheid op te merken over deze memo's: ze waren geheim. Het is toch merkwaardig dat een regering beleidsrichtlijnen - wat in feite neerkomt op wetgeving voor de betrokken medewerkers - geheim houden?
Neurenbergverdediging
Gegeven het misdadige nivo van deze richtlijnen kun je stellen dat Holder de CIA medewerkers toestaat de neurenbergverdediging te gebruiken. Dat is het rechtvaardigen van misdaden met het argument dat je niet verantwoordelijk bent voor je handelen omdat het opdracht was van hogerop.
Zij die hebben gehandeld volgens het Bybee memorandum worden niet vervolgd. Of, om het maar eens plat te zeggen: martelen van verdachten tijdens verhoor is toegestaan als het maar in opdracht is.
Ik ga er vanuit dat ik hier niet hoef uit te leggen hoe zwak deze verdediging is.
spelen volgens de regels
Dit is ernstig, waarom?
De Democraten spelen het spel altijd volgens de regels, in tegenstelling tot de Republikeinen die dat niet altijd doen:
The Republicans' decision is a blow to the goal of Sen. Dianne Feinstein (D-Calif.), the committee chairman, to produce a bipartisan report that cannot be described as a political attack on Bush-era policies.
De "regel" die wordt overtreden is dat na een wisseling van de wacht, het beleid van de vorige regering niet onderwerpen mag worden aan juridisch onderzoek. Nu doet alleen de regeringspartij nog mee aan het onderzoek waardoor de oppositie partij nu alle beschuldigingen kan afdoen als partijdig. Het onderzoek kan zo dus makkelijk - althans voor de eigen gelovigen en aanhangers - verdacht gemaakt worden.
Niet alleen heeft het consequenties voor de politiek maar er is nog een tweede reden dat dat ernstig is: de Republikeinse partij, neemt impliciet afstand van het principe van de rechtstaat.
In en rechtstaat martelt men geen gevangenen, zet ze niet jaren lang, vaak nog onschuldig (alsof dat al iets uitmaakt) in de gevangenis - in kooien in de open lucht - om ze jarenlang te laten rotten zonder enige vorm van proces. Ook Obama aarzelt nog steeds met rechtsvervolging van de verdachten omdat hij bang is dat een aantal van hen vrij gesproken zal worden. Maar verdachten van eenmisdrijf, ook als het om terrorisme gaat, hebben recht op een een eerlijk proces.
Een ander fundament van een democratie is dat men volgens de regels speelt, en deze regels consequent toepast, ongeacht wie er in de regering zit. Soms komt het je goed uit, maar soms ook niet. De huidige oppositie partij heeft 8 jaar lang geregeerd en er zijn wetten overtreden. Nog niemand heeft daarvoor verantwoording afgelegd en met vervolging is nog niet eens een begin mee gemaakt: alleen wat lage medewerkers die de verhoren hebben uitgevoerd worden nu - misschien - vervolgd.
Als een politicus iets stouts gedaan heeft is een van de manier om daar onderuit te komen door te zeggen dat hij het niet heeft gedaan want "het was eigenlijk wat anders". Zo durfde Bill Clinton te beweren dat hij geen seks had gehad met Monica Lewinsky. Hiervoor is hij bijna uit het presdentschap ontheven.
Blijkbaar is voor Republikeinen het hebben van buitenechtelijke seks een ernstiger vergrijp dan het martelen van (onschuldige) gevangenen.
Update: Toevallig, vlak nadat ik deze post had klaargezet zag ik dat er een speciale Law & Order aflevering is uitgekomen, de eerste aflevering van seizoen 20 in deze TV-serie, die gaat over dit onderwerp. Meer hierover bij Marcy Wheeler. Dit is de trailer:
De democratie in Amerika is volledig uit het lood geslagen. Dat is niet iets van de laatste dagen - de laatste 15 tot 20 jaar, maar het is al veel eerder begonnen. Sinds er weer een Democraat tot president is gekozen is de waanzin weer helemaal boven komen drijven. Overigens was dat niet veel anders onder Clinton: wie kan zich nog Whitewater, de "moord" van Vincent Foster, vermeende Cocaine smokkel door Clinton en bovenal de impeachment wegens het liegen over orale seks, herinneren?
wat is erger?
Als er een Republikein aan de macht is lijkt de politiek tot rust te komen, althans op het eerste gezicht. Er zijn dan plotseling geen schandalen meer, geen uitzinnige burgers die protesteren tegen de "Hitler in het Witte Huis".
Maar denk niet dat het dan minder erg is: omdat iets niet meer in het nieuws is wil dat niet zeggen dat het minder erg is geworden. Als de Republikeinen in het Witte Huis zitten dan valt alleen de berichtgeving over de politiek, althans de kritische berichtgeving geheel stil. In tegenstelling tot wat rechts in Amerika en Nederland denkt zijn "de media" namelijk helemaal niet links - dat is een mythe die conservatieven maar al te graag in stand houdt omdat zij daar baat bij heeft. Alle kritiek kan dan namelijk op conto van deze "bias" worden gezet, alleen Links doet domme dingen volgens hun.
Geleidelijk aan komt nu steeds meer informatie naar boven waaruit blijkt dat onder het bewind van de Republikeinen:
een land is aangevallen en bezet zonder dat daarvoor een aanleiding was al beweerde men van wel - maar dat was gelogen
een wereldwijde Goelag Archipel is opgebouwd van geheime gevangenissen waar gevangen soms jaren lang in verdwenen - soms gekidnapt van straat, in eigenland of in het buitenland - en werden gemarteld, zonder recht op een eerlijke rechtsgang. Soms ging het hier om onschuldige burgers, of kinderen die voor een misverstand werden aangezien voor een terrorist.
En dan is deze lijst nog lang niet compleet: katrina, Politieke vervolgingen en een mondiale economische crisis kunnen er nog aan worden toegevoegd.
Dat is wat anders dan liegen over orale seks met je secretaresse de enige beschuldiging die heeft standgehouden.
En nu er Democraten aan de macht zijn die proberen de gezondheiszorg te hervormen, breekt de hel los.
De Hemlock Society
Media Matters bericht over Karl Rove, de republikeinse strateeg die op Fox News wordt geinterviewd over de hervorming van de Amerikaanse gezondheidszorg. Volgens meerdere Republikeinse policy - waaronder dus Rove - worden zieke bejaarden in de nieuwe wetgeving gestimuleerd om euthanasie te plegen als het einde nadert. Sarah Palin heeft het zelfs over Death Panels
Volgens Karl Rove wordt in een boekje over gezondheidszorg voor veteranen, op pagina 99 doorverwezen naar vereniging voor euthanisie: "Compassionate Choices". De veteranen worden volgens hem gestimuleerd tot euthanasie - ik neem aan dat hij veronderstelt dat de Demokraten op die manier de kosten voor de gezondheidszorg onder controle willen houden - hij noemt deze vereniging voor de grap de Hemlock Society.
De grap is echter dat er geen pagina 99 is, het boekje heeft maar 55 pagina's. Niet alleen dat, ook op de bestaande pagina's wordt niet doorverwezen naar een de vereniging Compassionate Choices, c.q. de Hemlock Society.
Het gebrek aan invoelingsvermogen en begrip voor de situatie is bijzonder stuitend. Hoe slim Karl Rove ook is, hij doorziet blijkbaar niet het cynisme van zijn grap. Bedenk dat hier lol wordt gemaakt over soldaten die zwaargewond zijn teruggekomen, verlamt of bijvoorbeeld door hersenbeschadiging levenslang veroordeeld zijn tot verblijf in een verpleeghuis en, inderdaad, misschien wel binnenkort sterven. Dit is het gevolg van een oorlog die mede door de leugens van Karl Rove mogelijk is gemaakt.
Bedenk ook dat Nederlanders in diezelfde oorlog, aan de Amerikaanse kant hebben mee gevochten. In Afghanistan wordt nog steeds gevochten en sterven nog steeds soldaten in deze oorlog.
Niet alleen op dit nivo ontgaat hem de clou. Ook op een ander nivo is de "grap" typerend voor Rove's barbarij: met Hemlock is Socrates vermoord, de filosoof die te veel lastige vragen stelde aan vermeende autoriteiten. En dat is precies wat Karl Rove en zijn medestanders van de Republikeinse partij aan het doen zijn - niet door moord of vergiftiging wordt mensen het woord ontnomen maar door hetze, bangmakerij en overschreeuwen wordt nuchtere discussie, waarbij kritische vragen gesteld worden aan politici, onmogelijk gemaakt. De Amerikaanse democratie wordt langzaam maar zeker vergiftigd met het gif van Rove's Hemlock Society.
Angler was de codenaam die de geheime dienst gaf aan Dick Cheney. Het is ook de titel van het boek van Barton Gellman over Dick Cheney. Het is fascinerend om te lezen hoe Cheney Vice President is geworden (door voorzitter te worden van de selectiecommissie), en hoe hij behendig manipuleert in de bureaucratie van de Amerikaanse overheid.
Dick Cheney staat nu bekend als de man van de strijd tegen terrorisme. Een paar maanden geleden heeft hij bijvoorbeeld Obama aangevallen op vermeende verslapping van de Global War on Terror.
In een speech voor het American Enterprise Institute (Was Ayaan Hirsi Ali ook onder aanwezigen?) zij hij het volgende (transcript van Politico):
Nine-eleven caused everyone to take a serious second look at threats that had been gathering for a while, and enemies whose plans were getting bolder and more sophisticated. Throughout the 90s, America had responded to these attacks, if at all, on an ad hoc basis. The first attack on the World Trade Center was treated as a law enforcement problem, with everything handled after the fact – crime scene, arrests, indictments, convictions, prison sentences, case closed.
Cheney suggereert dat er voor 9/11 niets structureels werd gedaan en dat wat werd gedaan was alleen maar "after the fact" Niets is minder waar. Gellman schrijft:
On and off for nearly a year, "Operation Afghan Eyes" had been searching for bin Laden with a remote-controlled aircraft called the Predator. Until this moment, despite its fierce name, the mosquito-shaped drone had had no sting. CIA ground controllers caught a glimpse of bin Laden now and then, but all they could do was take his picture. That changed in the first week of June 2001. A modified Predator, on a test flight over the Nevada desert floor, fired a prototype missile from four miles out. The shot carried true. Forensic analysis of the mock bin Laden villa measured blast and shrapnel effects that would probably have left no one inside alive.
This was not a Bush administration initiative. The project had begun under order from President Clinton and continued on inertia in those last six months. By whatever provenance, the U.S. government now had in its hands what one participant called "the holy grail" of a three-year quest - a weapon that could find and kill bin Laden in real time."
Je zou verwachten dat dat goed nieuws is voor de regering Bush en vooral voor Cheney die een felle terroristen bestrijder was. Naar aanleiding van de aanval op de USS Cole had hij nog bezworen:
Any would-be terrorist out there needs to know that if you're going to attack, you'll be hit very hard and very quick. It's not time for diplomacy and debate. It's time for action.
Dit was, volgen Gellman een van de redenen waarom mensen op Bush-Cheney hadden gestemd, niet op de treuzelaars Clinton en Gore.
De nieuwe regering had begin 2001 echter niet veel belangstelling in terroristen.
Terrorists did not possess ballistic missiles or much prospect of acquiring them. Cheney and Defense Secretary Don Rumsfeld cared about missile defense against other potential enemies - Iran, Iraq, North Korea, China, som future Russia gone bad. When the Senate Armed Services Committee proposed to strip $600 million from the missile defense budget, and spend it instead on counter terrorism priorities identified by military commanders, Rumsfeld said he would recommend a veto. The veto threat came on September 9.
Als ik journalist was - en dus voor geld kan doen wat ik nu in de late en vaak ook vroege uurtjes van de dag uit liefhebberij doe, (ik ben maar een parasitaire blogger volgens Aart Brouwer) dan zou ik voornamelijk schrijven over de ontwikkelingen in Amerika. Waarom?
1. Er gebeurd zo veel. Na 8 jaar bijna misdadig beleid van de regering aldaar - en je kan zeker stellen "misdadig slecht beleid" dat is wat subtieler - gaat nu de beerput beetje bij beetje open. De walmen die we nu al zien doen vermoeden dat er een hele grote berg, broeiende stront licht te wachten.
2. De consequenties zijn groot. Ik lees vaak "als Duitsland niest dan zijn wij verkouden". Maar wat als Amerika ziek is? En niet een beetje ziek, maar lijdt aan een ernstige mentale ziekte? Goed ik overdrijf, maar kijk eens naar de oppositie partij, de GOP - Grand Old Party, daar is niets groots aan. De PVV en het CDA zijn er netjes bij. De Demokraten zijn ook een droevig stel. Defeatokraten zou een betere naam zijn voor deze partij.
3. Gelukkig zijn de Amerikanen zelf ook de genen die dit signaleren. Alles wat ik leer over Amerika haal ik uit Amerikaanse blogs. Digby, Glenn Greenwald, Marcy Wheeler, Juan Cole om er maar een paar te noemen maar er zijn veel meer. Hen te lezen - is een genot op zichzelf. Ze staan niet voor niets in mijn blogrol.
4. Als ik met vrienden of collega's praat over deze zaken dan zijn deze verbaast over mijn opwinding hierover. Waarom maak je je zo druk? Liegen om een oorlog te beginnen, Martelen, Martelen om een oorlog te verantwoorden? Ach, ze blijven er lauw onder. Dat kan ik dus niet begrijpen. Ik weet wel dat in veel landen - ook democratieën - de politiek een cynisch bedrijf is, maar zo openlijk en bot als in Amerika, - het land dat ons heeft bevrijd van het Nazi juk, waar wij veel aan te danken hebben, de "politie agent" van de wereld, - nee dat laat mij niet koud. Oh Superman:
5. De economie. De laatste 30-40 jaar is vanuit Amerika fanatiek het "vrije markt geloof" verspreid. Dat heeft ons ook bereikt en bepaalt ook hier ons denken. Het "markt denken" is tot alle hoeken en gaten door gedrongen in onze maatschappij, zodanig dat we ons niet meer kunnen voorstellen dat er ook andere systemen zijn. (en dan bedoel ik niet de karikatuur die "communisme" wordt genoemd).
Nogmaals Lauri Anderson met “From the air”:
Good evening. This is your Captain. We are about to attempt a crash landing. Please extinuish all cigarettes. Place your tray tables in their upright, locked position. Your Captain says: Put your head on your knees. Your Captain says: Put your head on your hands. Captain says: Put your hands on your head. Put your hands on your hips. Heh heh. This is your Captain-and we are going down. We are all going down, together. And I said: Uh oh. This is gonna be some day. Standby. This is the time. And this is the record of the time. This is the time. And this is the record of the time. Uh-this is your Captain again. You know, I've got a funny feeling I've seen this all before. Why? Cause I'm a caveman. Why? Cause I've got eyes in the back of my head. Why? It's the heat. Standby. This is the time. And this is the record of the time. This is the time. And this is the record of the time. Put your hands over your eyes. Jump out of the plane. There is no pilot. You are not alone. Standby. This is the time. And this is the record of the time. This is the time. And this is the record of the time.
Koekebakkers blog over politiek, maatschappij en cultuur is ouderwets gefundeerd en alleen kwetsend als het nodig is.Overdag werk ik met computers als Michel Verbeek en 's avonds scheer ik varkens als Koekebakker.
Posts
