Showing posts with label eurobonds. Show all posts
Showing posts with label eurobonds. Show all posts

Europese Parlementsverkiezingen 2014: Standpunten ten aanzien van de euro

>> Sunday, May 11, 2014



Update, 13 mei 2014: CU en SGP toegevoegd.
Update, 21 mei 2014: tekst geheel herzien, standpunt Artikel 50 en Piraten toegevoegd.


Bent u vóór of tegen Europa, is volgens velen de vraag bij deze verkiezingen, morgen 22 mei. Wat veel mensen lijkt te ontgaan is dat er geen weg terug is. Ook zijn er politici die denken dat we verder kunnen in Europa zonder soevereiniteit op te geven. Men wil zich niet door Brussel regels laten opleggen. Maar internationaal opererende bedrijven met soms zeer grote budgetten en landen als de VS, China, Rusland, India en Brazilië - en dichter bij huis Duitsland, Frankrijk en de Groot Brittannië - maken van die soevereiniteit een lege huls. Wij zijn een klein land dat in zijn eentje altijd aan het kortste eind zal trekken.

En dan is er nog het onzalige project dat euro heet. Daar komen we niet meer vanaf, hoe graag we dat ook willen. De gevolgen die het uit de euro stappen zou hebben voor onze economie zijn niet te overzien.

Het heeft dus meer zin om na te denken hoe we verder moeten met Europa. De crisis van 2008 (kredietcrisis) en 2010 (eurocrisis) hebben laten zien hoe kwetsbaar we zijn, en hoe belangrijk het is de politiek op dat gebied goed te volgen.

In mijn laatste stuk op Sargasso heb ik uitgelegd hoe de Europese politici proberen de euro te redden met maatregelen die de instabiliteit in de eurozone juist vergroten.

Om een goede keuze te maken in het stemhokje op 22 mei heb ik standpunten van partijen ten aanzien van de euro tijdens de verkiezingen voor het Europarlement in 2014 op een rij gezet. Ik heb me beperkt tot zaken die met begrotingsbeleid en de euro te maken. Uitgebreide uitleg over ‘Duits model’ en het ‘Europese Procrustesbed’ kunt u hier vinden. Waarom we niet meer van de euro afkomen heb ik hier uitgelegd.


Partij
Link
Standpunt
Opmerking
Artikel 50
De euro is mislukt. Artikel 50 wil dat dit onder ogen wordt gezien en Nederland goed voorbereid uit de eurozone laten stappen, voordat het te laat is;
Het is onmogelijk om je voor te bereiden op uittreden uit de euro. Een onverantwoordelijk standpunt dus.
CDA
Punten 3.1 en 3.2
Het economisch bestuur van de EU moet zeker stellen dat geen enkel euroland nog langer door onverantwoord economisch en begrotingsbeleid de rest van de EU in gevaar brengt. Daarom hecht het CDA waarde aan een eurocommissaris als onafhankelijke begrotingsautoriteit;
3.2 Alle Europese lidstaten moeten zich houden aan Europese economische beleidsaanbevelingen op straffe van sancties zoals gesteld in het Europees semester;
One size fits all. Wie zich niet aan de regels wordt met sancties bedreigd. Dit beleid veroorzaakt juist veel problemen, en is slecht voor de economische groei. Een Europees Procrustesbed dat veel lijden veroorzaakt.
CU en SGP
ChristenUnie en SGP willen het vertrouwen in de euro en de bankensector herstellen door goede naleving en handhaving van de afspraken van het Stabiliteits- en Groeipact. Dit kan door automatische sancties en het inhouden van subsidies of stemrecht in de Raad van Ministers.
Ook CU en SGP streven naar Europees Procrustesbed, ofwel het Duitse model.
CU en SGP

ChristenUnie en SGP zijn voorstander van Europees bankentoezicht, maar wijzen gemeenschappelijke risicodeling en daarmee een volledige bankenunie af. Wanneer lidstaten er onvoldoende in slagen om orde op zaken te stellen, is gecontroleerde uittreding uit de eurozone de beste optie. Het uittredende land moet hierbij hulp krijgen om weer concurrerend te worden
Geen risicodeling vergroot instabiliteit.
Uit de euro zetten van een land zou het einde van de monetaire unie betekend. Dit is niet realistisch.
D66
Overheidsfinanciën op orde
Het is in ons eigen belang dat alle landen waarmee wij de euro delen hun overheidsfinanciën duurzaam op orde hebben. Dat is de afspraak. Ook Nederland moet zorgen dat schulden en tekorten niet langer uit de hand lopen. Dit vraagt om slim bezuinigingen, maar vooral om het aanjagen van de economische groei. Door hervormingen
De titel boven de paragraaf zegt al genoeg. Overheidsfinanciën zijn niet belangrijker dan groei.
D66

Wij willen strenge naleving door alle lidstaten van het Stabiliteit en Groeipact, waarin we concreet hebben afgesproken binnen welke grenzen landen overheidstekorten en schulden moeten brengen en hoe economische groei bevorderd kan worden.
D66 houdt vast aan Stabiliteits en Groeipact. Een betere naam hiervoor is het Instabiliteits en Krimppact.
GL
Punt C.1
Een verdragswijzing maakt de invoering van euro-obligaties mogelijk, waarbij de eurolanden garant staan voor elkaars aflossingsverplichtingen. De mogelijkheid om schulden te herfinancieren met euro-obligaties wordt beperkt tot 60 procent van het bruto nationaal product (bnp). Ernstige overtredingen van de Europese afspraken over economisch en begrotingsbeleid worden bestraft met verminderde toegang tot euro-obligaties.
Dit komt het dichts in de buurt van het Modest Proposal
Piraten
Ruilmiddelen zijn een vorm van informatie. Informatie over de waarde van een transactie. De Euro is momenteel het meest gebruikte en tevens het wettelijke betaalmiddel maar niet het enige. Op globaal niveau blijken cryptocurrencies te beantwoorden aan de behoefte om snel en veilig wereldwijd betalingen te kunnen doen waar zonder de beperkingen waar men met reguliere valuta tegenaan loopt. Op lokaal niveau blijken ruilmiddelen zoals LETS goed te werken
Luchtfietserij als bitcoin (cryptocurrencies) en LETS kunnen de euro niet vervangen. Ik heb niet de indruk dat ze erg veel over nagedacht hebben.
PvdA
Op termijn is invoering van een vorm van eurobonds mogelijk, maar eerst moeten de Europese economieën naar elkaar toe groeien en de oprichting van de Bankenunie voltooid zijn. Eurobonds kunnen worden gebruikt voor de financiering van de eerste 60 procent van de staatsschuld, daarboven kunnen landen zelf obligaties uitgeven. Met eurobonds kunnen we de kracht van de gezamenlijke Europese economieën gebruiken om de financieel-economische stabiliteit te vergroten.
Bankunie en Eurobonds voor 60% schuld is goed, maar onduidelijk is wat de termijn is, de crisis moet nu opgelost worden, niet morgen als “de economieën naar elkaar toe zijn gegroeid” – dan is het te laat.
PvdA

Er moet een einde komen aan het ondermijnen van sociale rechten in de lidstaten als gevolg van afspraken rondom de Europese interne markt.
Ja, maar graag concreet maken. In regering doet Jeroen Dijsselbloem nu precies het tegenover gestelde.
SP
Punt 3.9:
Het tegen elke prijs vasthouden aan de euro in de huidige vorm moet stoppen. Alternatieven moeten mogelijk zijn, waaronder een gecontroleerd uittreden door lidstaten. Daarvoor moeten plannen worden opgesteld, ook om een ontvlechting van de euro zo gecontroleerd mogelijk te kunnen laten verlopen en de schadelijke gevolgen van het uiteenvallen zoveel mogelijk te beperken.
Dit is geen realistisch standpunt.
SP

Punt 4.4
Landen dragen een eigen verantwoordelijkheid voor hun banken. Solidariteit tussen landen betekent
niet dat we voor elkaars banken garant moeten staan. Er komt een einde aan de miljarden verslindende
steun aan zombiebanken.
Het is goed als elk land zijn eigen schulden betaalt, maar de garantstelling en de sanering moet gezamenlijk gebeuren. Veel banken zijn te groot voor de landen waarin ze zijn gevestigd.
VVD
3 De stabiliteit van de euro
De keuze voor de euro is gemaakt en het is een logische aanvulling op de Europese interne markt. Maar de gezamenlijke muntunie kan uiteindelijk alleen succes hebben als de reeds lang gemaakte, en recent aangescherpte afspraken, nauwgezet worden nagekomen door de deelnemende lidstaten.
Een meer evenwichtige ontwikkeling en opwaartse convergentie (dus geen middelmaat of ‘race to the bottom’) is noodzakelijk om in de toekomst ontsporingen te voorkomen. Zo moeten lidstaten met een handelstekort concurrerender worden. Verder dient de financiële sector op orde te zijn en de begroting van lidstaten op termijn in evenwicht of in overschot, om toekomstige schokken te kunnen opvangen.
Dit is vragen om problemen en geheel in lijn met het Duits Model




Read more...

De duitsers negeren de lessen van de jaren 30

>> Wednesday, June 13, 2012

Nieuwe post op Sargasso:

Deze week is Spanje aan de beurt voor noodhulp. Het land heeft 100 miljard euro gekregen om haar banken op te lappen, en nog is het niet voldoende. Wat begon aan de rand van Europa met Griekenland en Ierland komt steeds dichterbij. Door de zware bezuinigingen van Rutte begint de crisis nu ook in Nederland echt voelbaar te worden. Het ondenkbare begint steeds waarschijnlijker te worden: de eurozone zou wel eens kunnen opbreken. Dat is geen kwestie meer van jaren, maar maanden. Ik heb dus maar één brandende vraag: wat doet de politiek om verdere escalatie van de crisis te voorkomen? Dat is wat ons zou moeten bezig houden in de komende verkiezingsstrijd.

Lees de rest hier

Zoals ik ook op Sargasso schrijf: het valt me steeds meer op hoe weinig politici en journalisten beseffen wat er aan de hand is. Clairy Polak heeft de naam goed op de hoogte te zijn, maar daar was weinig van te merken. Pechtold is de meest eurofiele politicus die ik ken, en van hem had ik meer verwacht.

Nouriel Roubini retweet vandaag:



Hij linkt naar dit artikel in de FT

Paniekzaaierij zult u misschien zeggen. Prima, kan me niets schelen. Ik denk dat dit wel serieus is. Als ik naar de Nederlandse politiek kijk valt me keer op keer op - zoals ik in mijn laatste 3 of 4 blogs heb beschreven - dat de politici geen notie hebben van waar ze mee bezig zijn. De ene na de andere onbenulligheid over economie kan ik uit hun mond optekenen. Dat zal in Duitsland vrees ik niet anders zijn. Komt het nog goed? Als het aan de media ligt niet: de meeste journalisten zijn te druk met hun werk, wat dat dan ook mag zijn. Maar je kan wel constateren dat ze niet veel tijd hebben om zich in economie te verdiepen.

Helemaal heb ik de moed nog niet opgegeven: als het echt gaat pijn gaat doen, zal ook in Duitsland en Nederland bij de politieke leiding wel het besef doordringen dat het zo niet verder kan. Het is net als met kiespijn: eerst wil je absoluut niet naar de tandarts. Maar de pijn wordt steeds erger, tot het een punt bereikt heeft waarop je wel gaat, hoe erg je dat ook vind. De vraag is alleen of dat punt wordt bereikt voor het te laat is of niet, dus voordat de euro echt opbreekt. Als dat gebeurt is het te laat. Dan kunnen we inderdaad maar beter een volkstuintje beginnen zoals commentator Harm op Sargasso wel eens zegt.

---
Het relevante deel van het interview kunt u in zijn geheel hier nalezen.

Read more...

Transcript Interview Alexander Pechtold in Buitenhof 10 juni 2012

Weer een nieuw transcript. De bijbehorende post is te lezen op Sargasso.

En hier nog wat nagekomen beschouwingen over het zelfe onderwerp.



In het eerste deel van het gesprek gaat het over de maatregelen in het Lenteakkoord. Of deze nu wel of niet worden genomen. Politiek gehakketak op de millimeter, waar Pechtold goed in is maar mij niet interesseert. Daarna schakelt Clairy Polak over naar het thema Europa, het onderwerp van D66. Wat zegt Pechtold daarover? Zijn spraak is lastig te transcriberen. Pechtold maakt vaak vreemde zinnen en grammaticale fouten. Hij spreekt met denkstreepjes. Als je het hoort klinkt het logisch, maar als het leest is het lastig te volgen.



[Begint 16e minuut, Uitzending Gemist] Clairy Polak: Europa gaan we het over hebben. De loopgraven rond Europa wil ik het eigenlijk met u over hebben, want die worden in feite steeds dieper. Het sentiment gaat steeds meer de boventoon voeren in de discussie. Hoe moeilijk is het nog om een debat te voeren over Europa?



Alexander Pechtold: U daagt mij uit. U prikkelde mij zo juist met de “praktische lijn van Pechtold”. Ik ben wat dat betreft een idealist. Voor mij is Europa is … is vrede [sic], is veiligheid en is welvaart en ook in die volgorde.

CP: Maar u zult zich moeten verhouden tot het feit dat er steeds meer sentiment in dat debat komt en ik wil het met u hebben over de wortel van dat sentiment. Is dat niet gewoon het democratisch tekort in Europa?

AP: Zeker, zeker. Als je naar Europa kijkt en je ziet nu de ontwikkeling van de afgelopen 60, 70 jaar dan kan je alleen ongelooflijk trots zijn dat 27 landen waarvan 17 ook nog in een monetaire unie zich zo verhouden. Daar zit een zwarte pagina tussen, de Balkan, daar waar Nederland ook nog bij betrokken is geweest. Maar verder vind ik - ik ben kunsthistoricus - als je over de lange termijn kijkt - ik ben niet van de generatie nooit meer oorlog, maar ik voel – daarom zeg ik vrede, veiligheid – het is die volgorde - maar welvaart is daar uit voortgekomen. En dat mensen het gevoel hebben “dat is me toen – die landen er bij – en toen ook nog Roemenië, Bulgarije – te snel gegaan, en Europa is te veel geweest van diplomaten en politici”, dat klopt ook.

Maar nu dreigt Europa van bankiers te worden. Het is mevrouw Lagarde van het IMF - het is meneer Draghi van het ECB die op dit moment, in Europa bepalen wat er gebeurt. En mijn ideaal is dus, voorruit, niet de stilstand, niet terug achter die dijken, maar zorgen dat we meebepalen wat er in Brussel gebeurt.

CP: Ja, dat is goed, en dat is mooi. En u begint dan toch met het verhaal over welvaart en dan vervolgens dreigt u met die banken, die zo’n gevaar vormen. Overigens niet alleen meer Draghi, maar nu overigens ook gewoon mevrouw Merkel en meneer Van Rompuy die meer politieke eenheid willen bewerkstellingen in Europa. Maar zij willen dat en doen zonder dat de burger iets te zeggen heeft, zonder er een democratie van te maken. En dat democratische tekort heb ik het met u over.

AP: Klopt, het is een deficit wat mij te groot is.

CP: Maar wat wilt u er aan doen meneer Pechtold?

AP: Een politieke unie. Bij een economie …

CP: U begint bij de politieke unie?

AP: Nee, het is afmaken aan datgene waar we aan begonnen zijn. We zijn ooit begonnen met kolen en staal. Toen zijn we onze economieën met diensten, personenverkeer, Schengen, gaan openstellen. Dat heeft ons welvaart gebracht. De denkfout, de weeffout, of hoe je het ook wilt noemen, is dat we na die economische en monetaire unie de politieke sturing niet hebben afgemaakt. En daar zou ik Rutte nu graag toe willen oproepen, die nu zegt, “nou ja, institutionele vergezichten”. In de trein, naar Hollande toe, naar Parijs toe, en zorgen dat het niet weer Berlijn en Parijs wordt die bepaalt [sic] wat er in Brussel gebeurt maar zelf aan de knoppen zitten. Ik zou nu zorgen dat ik met Hollande ga praten, niet alleen over begrotingsevenwicht, maar inderdaad over een groei pakt.



CP: Nou heeft U het tegen Rutte “Nederland moet zich er meer mee bemoeien, de regering moet zich er meer mee bemoeien, de politiek moet zich er meer mee bemoeien, maar de burger wil zich er meer mee bemoeien. Hoe …

AP: … De mensen hebben invloed dan op Europa …

CP: … de mensen hebben het idee dat ze helemaal geen invloed hebben op Europa. De mensen hebben idee, als weer die hele riedel van welvaart wordt afgedraaid, dat ze dan roepen “welvaart? Kijk naar Spanje, kijk naar waar ING en de pensioenfondsen tot over hun nek in zitten. Kijk voor het feit dat wij straks weer er weer voor 100 miljard in pompen.

AP: … niet wij maar Europa.

CP: En kijk naar het risico dat dat met zich mee brengt en wel degelijk op onze bank en ons pensioenfonds terug slaat. Dat zeggen de mensen.

AP: Tegenover gevoelens zet ik graag de feiten. De eenentwintigste eeuw…

CP: Ja, maar het helpt niet…

AP: … Dat gaat wel helpen. De volgende verkiezingen zullen misschien over Europa gaan, en dat is maar goed ook als het gaat om onze economie. Onze veiligheid en onze gevoelens van universele mensenrechten. Nou hebben in Europa nog een agenda, maar zeker in de wereld. Deze eeuw wordt de eeuw van de continenten. Toen Europa begon in 57 bij het verdrag van Rome was 20% van de wereldbevolking Europeaan, nu is dat minder dan 10%. Wij zullen de uitdaging met opkomende landen, China, Brazilië, de Russen, Amerikanen die een belangrijke rol blijven spelen, de grondstoffen in Afrika - wij zullen die uitdaging aan moeten. En een minister van Buitenlandse Zaken heeft in Beijing niks te vertellen als die namens 16 miljoen komt. Iemand die namens 500 miljoen, namens een half miljard komt, die kan praten, niet alleen over economie, die kan ook praten over universele mensen rechten.

CP: Maar het gaat over dat woordje “namens”. Men vindt niet dat die mensen namens de burgers van Europa daar zitten.

AP: En daarom is die politieke unie in mijn ideaal een gekozen president - Europese lijsten dat ik als liberaal democraat op die Verhofstadt kan stemmen als de Europeaan die ik daar wil hebben zitten. Met het initiatiefrecht van het Europeesparlement om te zorgen wetten te kunnen maken. Europa is niet af maar we hebben niet de keus om ons terug te trekken. Dat hele discussie over soevereiniteit [sic] – die soevereiniteit daar zei de Raad van State laatst al over dat is een ongenuanceerde discussie. Ik praat liever mee over alles een invloed te hebben dan alles te zeggen over niets.

CP: Ik heb het niet over soevereiniteit gehad. Ik heb het over dat meepraten gehad. Wat u nu zegt, we hebben een politieke unie nodig. Straks moet het Europarlement meer zeggenschap hebben. Ik moet straks… Maar u wilt eerst een politieke unie en dan moet dat geregeld worden. Moet dat niet eerst geregeld worden voordat je überhaupt aan een politieke unie kan denken?

AP: Dat is het onderdeel er van, het is een en hetzelfde.

CP: Maar dat gebeurt niet. Het gaat alleen nog maar over economie. Het gaat alleen nog maar over …

AP: We zitten nu na al die jaren in een crisis. Daar komen we uit door goed begrotingstoezicht, door te zorgen dat we dat groei pakt dadelijk met die Hollande dadelijk maken, maar niet door de staatschuld te verhogen, nee laten we Hollande eens uitdagen om de komende jaren die landbouwfondsen eens te halveren. Dat zijn de gesprekken. En dan wil ik mensen meenemen waarom dat Europa zo belangrijk is. Waarom het belangrijk is dat we daar zaken afstemmen. Dat we Hongaren er aan houden dat ze de grondwet goed maken. Dat in Italië een premier de media niet in handen kan hebben. Dat het in Praag gewoon mogelijk is gewoon als homo je te uitten. Dat zijn waardes die zijn niet universeel, daar kunnen we in de 21e eeuw aan werken, en ik wil mensen daar graag bij betrekken. Niet door ze naar de mond te praten, niet door ze de put in te praten, maar door vertellen …

CP: … Maar door ze stemrecht te geven. Door een referendum te houden over Europa?

AP: Zeker als het gaat om die zaken waarmee het betekend dat je Europa mee af maakt.[24]

CP: En wat zou er dan voor referendum moeten komen in Nederland?

AP: Dat zou dan moeten gaan over het totaal van de Unie. Alle spookverhalen van de gulden – we hebben al jaren geen gulden gehad.

CP: Nee maar u heeft het steeds over …

AP: Maar het gaat over het totaal.

CP: Ja het gaat over het totaal. En wat is dan de vraag die op tafel ligt?

AP: Willen wij onderdeel uitmaken van die waarden gemeenschap, van die Unie waarin veiligheid en andere zaken geregeld worden en waar voor Nederland heel veel welvaart uit voort komt. Want tegenover de gevoelens die u terecht agendeert zet ik de feiten. Nederland draagt per persoon 230 euro ongeveer bij aan Europa maar krijgt aan welvaar daar per jaar terug 1500 tot 2000 euro. Bill Clinton zei het al terecht “we leven in de tijd van fact free politics” en ik roep mijn collega’s op, met name degenen die zich laten meeslepen door die populistische geluiden over Europa. Benoem die feiten. Staan voor dat verhaal en dan durf ik 12 september daar ook mee aan te komen

CP: Ok een referendum. Meer macht naar het Europarlement zei u al. Gekozen Eurocommissaris?

AP: Gekozen Eurocommissaris, Commissie leden die je kan wegsturen.

CP: Hoe lang hebben we daarvoor? Hoeveel tijd? Op welke termijn?

AP: Het mooie van een crisis is dat je het een kan doen zonder het ander te laten. Het moet allebei gebeuren – er is nog meer aan de agenda –

CP: Hoeveel tijd hebben we nog om Europese politieke unie te formuleren?



AP: Ik wil dat we daar de komende 5 jaar belangrijke klappen in gaan maken. En anders komt Europa anders in, inderdaad zwaar weer terecht. Wij moeten voorkomen dat dat wat nu gebeurt, is dat de banken landen omlaag gaan trekken. Je zag al bij Spanje dat het zich gelukkig beperkte tot de banken en niet ook het land meesleept. Dat is dus een andere casus dan wat we gezien hebben bij Portugal, en bij de Grieken en bij de Ieren. Waarvoor we dus moeten zorgen is dat los koppelen. Er ligt een prachtige agenda voor Europa voor ons klaar. Nederland is altijd als founding father voorop gelopen. Wij dienen nu mede te bepalen en niet op ons handen te gaan zitten.

CP: Goed. Het is duidelijk waar u voor staat. Ian Buruma schreef als mensen geen vertrouwen meer hebben in de democratische instituties – en dat is nu zo in Europa – dan gaan ze voor extreme oplossingen. Dat moet u zorgen baren.

AP: Dat klopt. Dat zie ik in Griekenland en dat dreigt in Nederland ook. Van rechtse stilstand naar linkse stilstand en ik wil voorruit met Nederland. Ik wil laten zien dat 12 september daarom inderdaad over economie, over banen, over kansen, en daarmee over Europa gaat. [eindigt 26e minuut]

Read more...

En de koning beval de zee "ga terug"

>> Thursday, June 7, 2012

Weer een nieuwe post op Sargasso: Het economisch onbenul van Rutte begint ronduit gevaarlijk te worden.

Ik heb al eerder geschreven over Mark Rutte, het Clichémannetje, maar hij blijft me inspireren. Ook deze week weer in de Tweede Kamer. Iedereen die heeft opgelet heeft kunnen zien hoe leeg het beleid van deze regering is. Ja ik weet, dit kabinet is demissionair, het mag niet beslissen over controversiële zaken. Maar stel dat het stormt en de dijken staan op doorbreken. Dan ga je dijkverzwaring toch niet uitstellen omdat het controversieel is? Elke Nederlander snapt dat. Maar niet Mark Rutte. Want volgens hem is er helemaal niets aan de hand. Hij ziet de urgentie van de problemen niet. Dat blijkt uit de volgende uitwisseling die afgelopen dinsdag in de Tweede Kamer plaats vond.

Lees de rest op Sargasso

In het stukje vergelijk ik Mark Rutte met koning Kanoet (Cnut), koning van Denemarken van 1018 tot 1035 die volgens de legende de golven van de zee heeft bevolen zich terug te trekken. Er zijn meerdere versies van het verhaal, maar het gaat mij natuurlijk om de variant waarin de koning dit deed uit hoogmoed, niet om zijn hovelingen belachelijk te maken. Hoewel, misschien onderschat ik Rutte wel.

Maar als zie ik hem precies dezelfde uitspraken zie doen als op bezoek is bij zijn Spaanse collega Rajoy twijfel ik niet meer. De keizer heeft echt geen kleren, maar iedereen blijft doen alsof.



Vandaag schrijft Paul Tang in de Groene over het zelfde onderwerp. Ondanks de urgentie van deze kwestie - nog drie maanden volgens Soros - zullen de verkiezingen niet over de echte problemen gaan. Met uitzondering van de PVV houden houden de partijen zich muisstil als het over Europa gaat:

Het pleidooi voor een bankunie vindt in de kern van de eurozone weinig gehoor, en wordt snel weggezet als een pleidooi voor een superstaat. Mark Rutte, onze premier, heeft in een snelle reactie al laten weten geen behoefte te hebben ‘aan structuurdiscussies over de toekomst van Europa’. Hij heeft al eerder laten weten dat hij niets ziet in het idee van gezamenlijke Euro-obligaties. Kortom, Rutte blokkeert elk onderdeel van een plan A dat nodig is om de eurozone niet uit elkaar te laten vallen. Wat wil hij dan wel? De gulden? Dan prefereer ik de eerlijkheid van Geert Wilders. De overige politieke partijen vragen niet aan de minister-president om verantwoording af te leggen over waarom hij consequent elk voorstel tot redding van de eurozone blokkeert. Ze zijn muisstil over ‘the elephant in the room’.
De koudwatervrees voor Europa is op zijn best struisvogelpolitiek, en als Merkel een paar ontactische uitspraken doet zijn de partijen helemaal niet stil, integendeel:



Ik wordt er moe van, maar ik her haal het maar weer eens: we kunnen alleen maar vooruit, er is geen weg terug. Uitstappen uit de euro is niet mogelijk, en opbreken van de euro zal de crisis verdiepen. Dan wordt de Grote Recessie een Grote Depressie. Welbeschouwd gaan deze verkiezingen helemaal niet over Europa, maar over onze economie, pensioenen en de welvaart. Die is onlosmakelijk verbonden met de andere Europese landen, of we dat nou willen of niet. We zitten vast aan landen als Spanje, Italië en Griekenland, of we nu willen of niet. Europa en de euro zijn niet tegen te houden, maar wie vertelt het de kiezer?

---
Verantwoording afbeeldingen:
1. Koning Kanoet van Denemarken. Bron: Wikipedia
2. Kanoetstrandloper (Calidris Canutis), vernoemd naar de koning omdat hij met de golven op en neer loopt. Bron: Wikipedia.

Read more...

About This Blog

  © Blogger templates Sunset by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP