Disfunctionele demokratie

Amerika is een machtig land. Als een sukkel tot president wordt gekozen, en dat is gebeurd, dan merken we dat hier, in Nederland, ver weg aan de andere kant van de oceaan. De sukkel heeft een boevenbende, met oorlogszuchtige sukkels en aasgieren, als regering om zich heen geformeerd en nu zitten we met de gevolgen. Het zou niet nodig moeten zijn maar toch, ik kan het niet laten: Afghanistan, Irak Middenoosten in brand, geen maatregelen tegen klimaat verandering en economische crisis vergelijkbaar met de grote depressie. Dat is het werk van Bush & Co.

Maar, zo kun je je dan afvragen, hoe kan het toch dat ze zo’n sukkel tot president gekozen hebben? Amerika is toch een ontwikkelde democratie, geen bananenrepubliek waar de eerste de beste populist 90 % van de stemmen krijgt?

Om dat te begrijpen moet je weten hoe in Amerika verkiezingen beslist worden. Een cruciale rol bij het bepalen van de uitslag heeft de pers maar vooral de TV. Ik kan proberen dat zelf uit te leggen, maar dit kan ik beter overlaten aan Bob Somberby en Tristero. Voordat ik verwijs naar hun blogs moet u eerst dit artkel van John Judis in de New Republic lezen: An Autopsy Report. Het is een wat voorbarig post mortem van de campagne van Hillary Clinton.

Lees daarna de bespreking van Bob Somberby en dan de verdere uitbouwing van deze analyse A Mighty Howl, door Tristero, gast blogger op Hullabalo van Digby.