Occupy Amsterdam

Eindelijk, er gebeurt wat. Na 3 jaar kredietcrisis komen mensen in beweging, nu ook in Nederland. Op zaterdag 15 oktober ben ik naar de demonstratie “Occupy Amsterdam” gegaan. Het Beursplein is om 12:00 uur nog half leeg. Er lopen wat mensen rond, sommige met een bord of spandoek, maar ook opvallend veel met camera. Maar het is mooi weer en het loopt al snel vol. Naar Amerikaans voorbeeld is er geen organisatie en geen plan. Niemand weet wat er gaat gebeuren. Er is geen route voor een protestmars uitgezet die we straks gaan lopen. Het enige wat er is zijn de mensen op het plein.

Niet dat er niets georganiseerd is: er is wél een geluidsinstallatie. En zo begint het dan ook: iedereen die wat te zeggen heeft mag spreken, er was geen vooropgezet plan of programma. De eerste spreker is een clown, althans hij heeft een rode clownsneus op zijn neus. Hij vertelt – in het engels - hoe belangrijk het is dat we elkaar liefhebben. Het zijn mooi woorden, maar het meeste wat hij zegt vergeet ik weer. Hij gaat net iets te lang door. Na een ongeveer 5 minuten neemt de volgende spreker het over, en zo gaat het tot in de middag door. Een ding is zeker: er is geen gebrek aan sprekers. Het meeste dat gezegd wordt maakt weinig indruk op me, op een uitzondering na. De tweede of derde spreker is een vrouw. Ze meldt dat ze Amerikaanse is. Ze heeft een 100 jaar oude quote voor ons : “The best lack all conviction, while the worst / Are full of passionate intensity”. Dit is een regel uit Yeats’ “The Second Coming”. Ze spreekt de hoop uit dat vandaag in Amsterdam ander zal zijn, dat de besten nu wel een overtuiging hebben en gepassioneerd zullen zijn.

Ik heb het volledig gedicht opgezocht:

“The Second Coming” - William Butler Yeats

Turning and turning in the widening gyre
The falcon cannot hear the falconer;
Things fall apart; the centre cannot hold;
Mere anarchy is loosed upon the world,
The blood-dimmed tide is loosed, and everywhere
The ceremony of innocence is drowned;
The best lack all conviction, while the worst
Are full of passionate intensity.

Surely some revelation is at hand;
Surely the Second Coming is at hand.
The Second Coming! Hardly are those words out
When a vast image out of Spiritus Mundi
Troubles my sight: somewhere in sands of the desert
A shape with lion body and the head of a man,
A gaze blank and pitiless as the sun,
Is moving its slow thighs, while all about it
Reel shadows of the indignant desert birds.
The darkness drops again; but now I know
That twenty centuries of stony sleep
Were vexed to nightmare by a rocking cradle,v And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?

Anders dan bij de actie in New York mag er in Amsterdam wel gebruik gemaakt worden van geluidsapparatuur. Eigenlijk is dat wel jammer: ik had de “peoples mike” wel eens willen mee maken. Nu staat iedereen passief te luisteren naar spreker na spreker. Sommige zijn goed, spreken verstaanbaar, maar er zijn er ook die een onverstaanbare brij aan boze woorden spreken. “Kapitalisme, terrorisme, government, ...” die woorden pik je nog wel op, maar het is een erg boze en onverstaanbare woordenbrij waar niemand wat van kan verstaan. Iemand die door een peoples mike moet spreken wordt gedwongen korte zinnen te spreken, niet te snel te spreken en moet na het spreken van een zin wachten tot zijn woorden herhaald worden. De mensen die de woorden herhalen nemen actief deel aan de speech.

Maar belangrijk is dat de sfeer goed is. Ik zie eigenlijk maar weinig boze mensen. Misschien heeft de crisis nog niet echt toegeslagen en gaat dat nog komen? In Nederland is het meeste leed vooralsnog aan ons voorbij gegaan. Al begint het bij veel mensen nu toch wel te knagen. Aan onze regering kan het niet liggen: die doet erg haar best om het leven zo moeilijk mogelijk te maken met de harde bezuinigingen die nu opgelegd worden. En er komt nog meer aan schijnt het, want die crisis is nog lang niet voorbij.

Ik ben slecht in het schatten van aantallen maar er zijn zeker zo’n 1000 man op het plein. Als ik wegga is het plein vol en staan er ook veel mensen op het Damrak. Ik ben aan het einde van de middag weggegaan dus ik heb dus geen idee hoe het verder is gegaan vanavond. Ik weet ook niet of er mensen zijn blijven slapen.

Voor zo ver ik het heb meegemaakt is de actie zeer geslaagd. Heel anders dan de demonstratie waar ik begin dit jaar in mee liep is er een goede opkomst. De sfeer is gemoedelijk, het is zelfs gezellig. Ik raak in gesprek met een bejaarde vrouw die “niet uit Amsterdam komt” en een man uit Limburg, beiden zeggen ze speciaal voor de gelegenheid naar Amsterdam te zijn gekomen. Er lopen jongeren rond met een anonymus masker op, er zijn oude mensen, en hippies met grijs haar en baarden, moeders met kinderen en een enkele politicus – ik sta even naast Liesbeth van Tongeren - maar het is vooral heel gezellig.

Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen redenen om te protesteren, maar we zijn allemaal “tegen de bankiers” en “corporate greed”. De economie kan niet blijven groeien en we moeten ook aan de aarde denken. Kernenergie is slecht. Het is een dwarsdoorsnede van linkse grieven van deze tijd. Uiteraard was er ook actie tegen de Bilderberg, en kreeg ik en folder van de ZeitgeistMovement in handen gedrukt.

Wat het zal opleveren moet nog blijken. Het belangrijkste is dat er eindelijk wat gebeurt. Het is nu nog maar een clubje mensen dat onwennig zoekt naar een manier om te protesteren. Nu is de stemming nog prettig, maar dat kan nog veranderen als de tijden grimmiger worden. Dat is natuurlijk ook de reden dat in Nederland nog maar een klein aantal mensen is dat zich echt druk maakt over economische crisis. Ik heb een rondje gelopen door de straten om het beursplein, Kalverstraat, Oude Kerk, de Oude Zijds Voorburgwal en Damrak. Daar is niets van het protest te merken. De hoeren en terrasuitbaters doen nog even goede zaken, de rondvaart boten zitten nog vol met toeristen en varen nog. Gelukkig maar.