Posts
Pimpelpaars is de kleur van het verraad van links
>> Monday, June 7, 2010
Een interview van Mark Rutte in de Spits van afgelopen vrijdag wordt als volgt ingeleid:
Rutte's partijgenoot Arend Jan Boekestijn schrijft aan Vincent Bijlo dat de problemen die we nu hebben zijn veroorzaakt door de 'massieve fiscale stimulus' waarmee de meeste regeringen hebben gereageerd op de kredietcrisis in 2008. Dit zou resulteren in inflatie - 'vroeg of laat' voegt hij er voor de zekerheid aan toe.
Daadkracht
Zie hier de campagne strategie van de VVD: zij belooft daadkracht bij het opruimen van de puinhopen – de schulden – die het gevolg zijn van de crisis. De slogan van de VVD had ook kunnen zijn 'zachte heelmeesters maken stinkende wonden'. Voeg toe een dynamische, leuke, en goed gebekte lijsttrekker en je kunt er de verkiezingen mee winnen – zeker als de oppositie niet veel tegenwerk levert. Van de PvdA horen we alleen: 'iedereen telt mee'. Het zijn slogans die alleen maar lijken te bevestigen dat de PvdA niet daadkrachtig is. Daadkracht, dat is immers wat wij nodig hebben in dit land. De onuitgesproken gedachte erachter is dat het helemaal niet uitmaakt wat er gedaan wordt, als er maar iets gedaan wordt. En wat is er dan beter dan puinruimen? De 'puinhopen van Paars' liggen er nog steeds lijkt het wel.
Paars
Over de oorzaak van de crisis gaat het nauwelijks. Zeker als men bedenkt dat het dezelfde partijen zijn die in de jaren '90 samen regeerden en beleid voerden dat de oorzaak is van de huidige problemen. Niet alleen in Nederland regeerde Paars, ook in andere westerse landen. In Engeland was Labour, dat zich New Labour noemde aan de macht en voerde het beleid van vergaande privatisering, ingezet door Margret Thatcher, met enthousiasme uit. Amerika werd geregeerd door Democraten die niet in staat waren om de ziektekostenstelsel te hervormen maar wel de financiële markt dereguleerden.
Door de NAFTA konden Amerikaanse bedrijven de fabrieken verplaatsen naar Mexico waar de lonen veel lager zijn. Door centrumlinkse regeringen werden de allerlaatste belemmeringen, die waren ingesteld als reactie op de Grote Depressie van de dertiger jaren, opgeheven. Links èn rechts was er consensus over het te voeren beleid dat vooral ruim baan moest geven aan de vrije markt. Dit is het werkelijke verraad van links en het vond in Nederland uiting in de vorm van de twee paarse regeringen onder leiding van de sociaal-democraat Wim Kok.
De PvdA is inmiddels op haar schreden teruggekeerd en tot het inzicht gekomen dat de vrije markt, net als Bokito, moeilijk te temmen is. Ook in Engeland is een einde gekomen aan 'purple'. Alleen de Democraten in Amerika lijken nog niet helemaal hun draai gevonden te hebben. De hervorming van het ziektekostenstelsel is toch vooral een compromis met het bedrijfsleven en het uitkopen van de banken ging op een manier die voor de banken wel heel gunstig is uitgepakt. De staat heeft de verliezen op zich genomen terwijl de winsten nog steeds geprivatiseerd zijn. Niet één bank is door de staat overgenomen.
Haarlemmerolie
Anders dan de PvdA is er bij de VVD nog niet erg veel veranderd. Volgens de VVD- ideologie is een kleine overheid beter. Daarom komt deze crisis haar ook goed uit: door krachtig te bezuinigen op overheidsuitgaven komt de nachtwakersstaat weer in zicht. Dat de schulden een indirect gevolg zijn van een terugtredende overheid lijkt men niet te beseffen. Dit is niet de eerste keer dat dit gebeurd is. In de jaren '80 werd dit ook al door Ronald Reagan gepropageerd. Ook hij voerde grote belastingverlagingen in, vooral voor de rijken en dereguleerde een deel van het bankwezen. Het gevolg was de Savings & Loan crisis die, behalve de kleinere omvang, grote gelijkenis vertoont met de huidige kredietcrisis. De VVD maakt haar naam als conservatieve partij echter waar: zij houdt onverminderd vast aan het principe van de Vrije Markt, een kleine overheid en lage belasting. Door keihard te bezuinigen – zeer daadkrachtig! – wordt het risico vergroot dat de zich net herstellende economie weer in een dip raakt. Ook is men bij de VVD nog steeds bang voor inflatie: zoals men van generaals zegt dat zij zich voorbereiden op de vorige oorlog die ze verloren, zo is de VVD nog steeds bezig met het bestrijden van inflatie. Dit is echt onzin. Als de crisis echt doorzet – door te hard bezuinigen - dan bestaat de kans dat geld juist meer waard wordt. Deflatie dus, zoals ook in de jaren dertig is gebeurd. Het middel van de VVD mag dan wel daadkrachtig zijn, het is niet beter dan Haarlemmerolie: een wondermiddel. Of, om Paul Krugman te citeren: "Utter folly posing as wisdom".
Pimpelpaars
In de jaren negentig was er consensus over het te voeren economisch beleid bij links en rechts en dit resulteerde in Paars. Die consensus bestaat al lang niet meer en een combinatie van VVD, PvdA aangevuld met D66 en waarschijnlijk GL is daarom onmogelijk. Hoogstens als 'grote coalitie' – een noodzakelijkheid omdat er geen andere combinatie denkbaar is. Dat is echter geen paars, maar pimpelpaars.
"Mark Rutte gaat fier aan kop in de peilingen, vooral vanwege één krachtige boodschap: bezuinigen. Houdt hij het tot aan de verkiezingen vol?"
Rutte's partijgenoot Arend Jan Boekestijn schrijft aan Vincent Bijlo dat de problemen die we nu hebben zijn veroorzaakt door de 'massieve fiscale stimulus' waarmee de meeste regeringen hebben gereageerd op de kredietcrisis in 2008. Dit zou resulteren in inflatie - 'vroeg of laat' voegt hij er voor de zekerheid aan toe.
Daadkracht
Zie hier de campagne strategie van de VVD: zij belooft daadkracht bij het opruimen van de puinhopen – de schulden – die het gevolg zijn van de crisis. De slogan van de VVD had ook kunnen zijn 'zachte heelmeesters maken stinkende wonden'. Voeg toe een dynamische, leuke, en goed gebekte lijsttrekker en je kunt er de verkiezingen mee winnen – zeker als de oppositie niet veel tegenwerk levert. Van de PvdA horen we alleen: 'iedereen telt mee'. Het zijn slogans die alleen maar lijken te bevestigen dat de PvdA niet daadkrachtig is. Daadkracht, dat is immers wat wij nodig hebben in dit land. De onuitgesproken gedachte erachter is dat het helemaal niet uitmaakt wat er gedaan wordt, als er maar iets gedaan wordt. En wat is er dan beter dan puinruimen? De 'puinhopen van Paars' liggen er nog steeds lijkt het wel.
Paars
Over de oorzaak van de crisis gaat het nauwelijks. Zeker als men bedenkt dat het dezelfde partijen zijn die in de jaren '90 samen regeerden en beleid voerden dat de oorzaak is van de huidige problemen. Niet alleen in Nederland regeerde Paars, ook in andere westerse landen. In Engeland was Labour, dat zich New Labour noemde aan de macht en voerde het beleid van vergaande privatisering, ingezet door Margret Thatcher, met enthousiasme uit. Amerika werd geregeerd door Democraten die niet in staat waren om de ziektekostenstelsel te hervormen maar wel de financiële markt dereguleerden.
De PvdA is inmiddels op haar schreden teruggekeerd en tot het inzicht gekomen dat de vrije markt, net als Bokito, moeilijk te temmen is. Ook in Engeland is een einde gekomen aan 'purple'. Alleen de Democraten in Amerika lijken nog niet helemaal hun draai gevonden te hebben. De hervorming van het ziektekostenstelsel is toch vooral een compromis met het bedrijfsleven en het uitkopen van de banken ging op een manier die voor de banken wel heel gunstig is uitgepakt. De staat heeft de verliezen op zich genomen terwijl de winsten nog steeds geprivatiseerd zijn. Niet één bank is door de staat overgenomen.
Haarlemmerolie
Anders dan de PvdA is er bij de VVD nog niet erg veel veranderd. Volgens de VVD- ideologie is een kleine overheid beter. Daarom komt deze crisis haar ook goed uit: door krachtig te bezuinigen op overheidsuitgaven komt de nachtwakersstaat weer in zicht. Dat de schulden een indirect gevolg zijn van een terugtredende overheid lijkt men niet te beseffen. Dit is niet de eerste keer dat dit gebeurd is. In de jaren '80 werd dit ook al door Ronald Reagan gepropageerd. Ook hij voerde grote belastingverlagingen in, vooral voor de rijken en dereguleerde een deel van het bankwezen. Het gevolg was de Savings & Loan crisis die, behalve de kleinere omvang, grote gelijkenis vertoont met de huidige kredietcrisis. De VVD maakt haar naam als conservatieve partij echter waar: zij houdt onverminderd vast aan het principe van de Vrije Markt, een kleine overheid en lage belasting. Door keihard te bezuinigen – zeer daadkrachtig! – wordt het risico vergroot dat de zich net herstellende economie weer in een dip raakt. Ook is men bij de VVD nog steeds bang voor inflatie: zoals men van generaals zegt dat zij zich voorbereiden op de vorige oorlog die ze verloren, zo is de VVD nog steeds bezig met het bestrijden van inflatie. Dit is echt onzin. Als de crisis echt doorzet – door te hard bezuinigen - dan bestaat de kans dat geld juist meer waard wordt. Deflatie dus, zoals ook in de jaren dertig is gebeurd. Het middel van de VVD mag dan wel daadkrachtig zijn, het is niet beter dan Haarlemmerolie: een wondermiddel. Of, om Paul Krugman te citeren: "Utter folly posing as wisdom".
Pimpelpaars
In de jaren negentig was er consensus over het te voeren economisch beleid bij links en rechts en dit resulteerde in Paars. Die consensus bestaat al lang niet meer en een combinatie van VVD, PvdA aangevuld met D66 en waarschijnlijk GL is daarom onmogelijk. Hoogstens als 'grote coalitie' – een noodzakelijkheid omdat er geen andere combinatie denkbaar is. Dat is echter geen paars, maar pimpelpaars.
Eerder gepubliceerd op GC
0 comments:
Post a Comment