Amerikanen en Britten vallen Libië aan: Over tirannen en olie.

De Arabische Lente begint steeds meer op een winter te lijken. Na de succesvolle en voornamelijk geweldloze revoluties in Tunesië en Egypte is het klimaat steeds harder aan het worden. De overgebleven dictators willen niet wijken en zijn bereid om alle mogelijke middelen tegen hun eigen volk in te zetten. In Libië wordt nu ingegrepen door de internationale gemeenschap:

In Bahrein laat de Soennitische Koning, die als absoluut vorst regeert over een bevolking die in meerderheid sjiitisch is, schieten op demonstranten. Het grote buurland Saoedi-Arabië grijpt in, niet om het belaagde volk te helpen maar de Koning – 15% van soennitisch Saoedi-Arabië is Sjiitisch. De opstand zou immers makkelijk kunnen overslaan naar eigen land. De internationale gemeenschap klaagt hier niet over: lente in Bahrein komt nu even niet gelegen.

Ondertussen in Yemen weet het autoritaire regime niets beters te doen dan schieten op demonstranten:

De huidige interventie van “internationale strijdkrachten” is natuurlijk niet te vergelijken met wat er in Irak in 2003 is gebeurd – maar wel met de 2e golf oorlog in 1991(*). De Arabische Liga heeft om hulp gevraagd, en de Veiligheidsraad van de VN heeft het officieel goedgekeurd. Maar zou dit ook kunnen gebeuren voor Yemen of Bahrein? Waarom wordt er voor die mensen niets gedaan? Het antwoord is niet moeilijk te vinden: olie. Door de onrust is de olieprijs tot het niveau gestegen van vlak voor de Grote Recessie – we betalen inmiddels weer 1.60 aan de pomp. Als de onrust in Libië, en de staten in de Arabische golf niet onder controle gekregen kan worden zal deze zeker verder stijgen. Gadaffi is een terrorist, een moordenaar van zijn eigen volk en ik zal er geen traan om laten als aan zijn moorddadig regime een einde wordt gemaakt door gewapend ingrijpen. Maar laat u niet wijs maken dat om humanitaire redenen wordt ingegrepen.

(*) 1e Golfoorlog is Iran/Irak oorlog van 1980 tot 1988.