Nieuwe resultaten in de strijd tegen drugs: levamisol in cocaine
>> Sunday, June 26, 2011
Ook vertel ik niets nieuws als ik schrijf dat de criminalisering en bestrijding van illegale drugs meer leed dan goed doet. Maar af en toe is het goed om dit toch nog maar weer eens onder de aandacht te brengen, om te laten zien hoeveel schade dit beleid aanricht. Via de blog Guns, Lawyer$ and Money, vond ik dit artikel over de alarmerende toename van levamisol in cocaïne. Levamisol is een stof die wordt gebruik voor het ontwormen van vee. Ook is het korte tijd in gebruikt geweest voor chemotherapie, maar hiermee is men gestopt vanwege de bijwerkingen. Levamisol kan namelijk agranulocytose veroorzaken, een aandoening die nog het meeste lijkt op AIDS: het immuunsysteem wordt uitgeschakeld waardoor de patiënt vatbaar is voor allerlei onder normale omstandigheden onschuldige infectieziekten.
Het RIVM meldt in 2009 in een "quickscan"(pdf) dat 50% van de cocaïnemonsters die werden onderzocht, versneden was met levamisol. Het ziet er niet naar uit dat dit minder is geworden, want dit jaar rapporteert de DEA dat het de stof nu in 80% van de cocaïnemonsters wordt gevonden.
Voordelen
Dat het drugsdealers niets kan schelen wat er met hun klanten gebeurd is onzin: aan dode klanten kunnen ze niets verdienen. Bovendien is het een dure stof. De grote vraag is dus waarom wordt cocaïne versneden met deze stof? Er zijn meerdere redenen waarom de stof populair is:
- het is moeilijk te detecteren, het lijkt op cocaïne, ook chemisch.
- het wordt mogelijk gebruikt bij de productie van crack
- het heeft een versterkend effect
Deze nieuwe stof heeft dus bijzonder voordelen om cocaïne mee te versnijden. Het heeft zelfs zoveel voordelen dat het al bij de cocaïne wordt gemengd tijdens de productie. Op die manier komt het dus niet alleen op de Amerikaanse maar ook op de Nederlandse markt terecht.
War on Drugs
In het recent verschenen rapport van een initiatiefgroep van bekende politici en zakenlieden, de "Global commision on drugs", wordt geconcludeerd dat de War on Drugs is mislukt: het richt meer schade aan dan het goed doet. Dit blijkt overduidelijk uit de gang van zaken rond levamisol.
Door succesvolle bestrijding van de grote drugskartels Medellín and Cali, is de handel gefragmenteerd. Was er vroeger nog duidelijkheid waar de drugs vandaan kwamen, dat is door het verdwijnen van de deze kartels niet meer mogelijk. Ook het stopzetten van steun aan de doodseskaders in Zuid-Amerika heeft hier aan bij gedragen. De fragmentatie van de markt heeft voor gezorgd dat de kwaliteit van de drug niet meer goed te controleren is. En dan heb ik het nog niet eens over het leed dat deze oorlog veroorzaakt, maar nu dwaal ik af.
Wat er nog aan controle mogelijk was is door de bestrijding van de handel nu geheel onmogelijk geworden. Niemand kan nog nagaan waar het spul dat hij koopt vandaan komt, met de nodige gevolgen voor de gezondheid van de gebruikers. In de VS is het zelfs verboden voor het publiek om test-kits te bezitten om de kwaliteit van de drug te controleren. De sukkels die zichzelf vergiftigen met cocaïne moeten dat toch zelf weten is de redenatie.
War on coffeeshops
In Nederland wordt al jarenlang een relatief relaxed beleid gevoerd bij de bestrijding van drugs, hier was er nooit een echte War on Drugs mentaliteit en werd naar deskundigen geluisterd die waarschuwden voor de onbedoelde consequenties. Nederland is daarin allang niet meer de enige, zoals het rapport van de Global Drugs commissie laat zien. Integendeel zelfs, want onze nieuwe regering met haar rechtse daadkracht heeft de bestrijding van het drugs (selectief) opgevoerd en men is een War on Coffeeshops begonnen. De consequenties zijn voorspelbaar zoals het verhaal van de levamisol laat zien. Waarom, wat willen ze bewijzen? Read more...