Gelukkig is het land waar de politiek saai is.

Het kan iemand die in politiek is geïnteresseerd niet zijn ontgaan: gisteren hebben de Amerikanen een wet aangenomen waarmee over 4 jaar het systeem van ziektekostenverzekering wordt hervormd. Het heeft een jaar geduurd en diegenen die het volgden dachten regelmatig dat het er niet meer van zou komen. Het oorspronkelijke voorstel van de Democraten was al grondig uitgekleed: de mogelijkheid om je te verzekeren bij de overheid, naast de bestaande particuliere verzekeraars, de z.g. “public option” – was al vervallen. En nadat de industrie (farmaceutische bedrijven, verzekeringsindustrie) allerlei voordelen hadden bedongen zou het voorstel dan eindelijk in stemming komen. Dit ging echter niet door omdat, nota bene een Democraat, Bart Stupak last kreeg van zijn geweten en een wijzigingsvoorstel indiende. Door dit voorstel werd het bijna onmogelijk gemaakt om je te verzekeren tegen een abortus. Afgevaardigde Stupak is namelijk “pro live”. Het merkwaardige is dat voor mensen die “pro live” zijn, het ongeboren leven belangrijker dan is dan het leven van volwassen. Ongeveer 40 miljoen Amerikanen kunnen zich niet verzekeren omdat het of te duur is of omdat ze een medische historie hebben. En net zoals een brandverzekering niet uitkeert als je een verzekering neemt nadat de brand is uitgebroken, zo kun je je ook niet verzekeren als je al ziek bent.

Door dit alles was het tot de laatste week spannend of het zou lukken, niet in de laatste plaats omdat de Republikeinen er alles aan deden om te voorkomen dat het tot een stemming zou komen. Maar omdat ze als minderheidspartij niet gaan over de agenda konden ze het niet tegen houden.

Mei Li Vos zucht ook van opluchting dat het Obama in ieder geval gelukt is om deze wet aan er door te krijgen. Wat haar echter opvalt bij dit alles is dat “op de een of andere manier […] de democratie veel meer [leeft] in de VS dan hier” Nu ben ik net als Mei Li Vos geen Amerika deskundige, maar de indruk die ik krijg bij het volgen van de politiek in Amerika is dat de democratie er juist niet functioneert. Het is misschien wel waar dat het heel levendig is wat er allemaal gebeurd maar dat heeft weinig met democratie te maken.
Neem b.v. de tea party beweging – die zich ook verzet tegen de hervorming van de gezondheidszorg. De Tea Party verzet zich tegen de stimulering van de economie wegens het begrotingstekort. Ook beweert men dat de overheid zich niet met gezondheidzorg zou mogen bemoeien want dat zou niet constitutioneel zijn. En verder zijn er natuurlijk de bekende beschuldigingen dat Obama een socialist is die een staatsgreep pleegt. En Sarah Palin ten slotte wist te melden dat er over leven en dood van burgers in “death panels” zou worden besloten.

Het is een en al nationalistische en reactionaire hysterie die door de Republikeinen wordt gebruikt om het verzet te mobiliseren. Dankzij het propaganda kanaal van Rupert Murdoch, Fox News, krijgt deze onzin ruime aandacht waardoor de beweging nog populairder wordt. Dit is geen teken van  een levendige democratie maar een teken van verval ervan. Misschien dat de democratie in Nederland saai is, maar ik zou niet jaloers zijn op Amerikaanse toestanden – wat niet wil zeggen dat het hier niet beter kan. Echter: gelukkig is het land waar de politiek saai is.

P.S. En dan ging dit nog maar over de gezondheidszorg. Ik had eigenlijk iets willen schrijven over de droevige verjaardag die vorige week vrijdag bijna ongemerkt voorbij is gegaan: 7 jaar geleden is de oorlog in Irak begonnen. Als ik tijd heb zal ik dat later van de week doen.