Land of the brave, home of the free?

Update 9/3/10
Update 12/3/10

Geen beter vermaak dan leedvermaak. Bij de nieuwe groepsblog van Stan de Jong et.al. Het Nieuwe Journaal en bij De Dagelijkse Standaard kunnen ze er maar niet genoeg van krijgen: Obama is hun held geworden en bij links is het volgens hun oorverdovend stil. Obama doet namelijk precies die dingen die door hun gewaardeerd worden: hij bouwt kerncentrales, hij gaat door met de oorlog in Afghanistan. Foei! Partij van de Arbeid dat je Obama nu laat vallen! Isser kopt “Obama, mijn president?!”. En percolator schrijft:

U zult begrijpen dat ook dit besluit van Obama niet in goede aarde valt bij het gros van zijn Nederlandse fans, veelal mensen met naïeve rudimentair-pacifistische tendensen. En ook hier worden we geconfronteerd met een overdonderend stilzwijgen in de media. We zien geen reacties van afkeuring en geen enkele veroordeling uit de mond van al die hijgerige Obama-supporters van het eerste uur.

Het kan verkeren.

Waarom horen we zo weinig van deze successen van Obama? Omdat de media zo links zijn en omdat "links" een ander woord is voor "hypocriet"? Maar ik dwaal af, dit is misschien iets voor een toekomstige post. Want feit is wel dat er weinig is om over te juichen voor links als het gaat over Obama, die volgens mij eerder een conservatief dan progressief politicus is.

Zoals ik al eerder heb betoogd is het principe van de rechtsstaat een belangrijk wapen in de strijd tegen het terrorisme. In de praktijk blijkt  dat het averechts werkt wanneer je deze principes loslaat en gaat vechten “zonder handschoenen” tegen de dark side. Tenzij je volledige geheimhouding kan garanderen werkt het gebruik van immorele methoden in je nadeel – en geheimhouding lukt maar zelden. Dick Cheney en zijn neoconservatieve vrienden konden Osama Bin Laden en zijn terroristische vrienden geen betere dienst bewijzen dan zonder VN-mandaat Irak te bezetten, het land in chaos te storten en mensen zonder proces gevangen zetten en martelen.

Tot zover de geschiedenis. Wie had gehoopt dat het met Obama beter zou gaan heeft het mis gehad. Guantanamo Bay is nog steeds open, er zitten nog steeds mensen in de gevangenis zonder enige vorm van proces en Dick Cheney loopt nog steeds als vrij man rond.
In the land of the brave home of the free blijkt dat het bekende zelfreinigende vermogen van de democratie – gesteund door het feit dat er in Amerika vrijheid van meningsuiting is – hapert. David Shor stelt het zo: Amerika heeft het geloof in haar eigen kracht verloren.

Wat is er aan de hand? Het gaat om de rechtszaak tegen een terrorist, namelijk van Khalid Sheikh Mohammed. Oorspronkelijk was het plan dat hij voor de rechtbank in New York berecht zou worden maar na veel misbaar van de Grand Old Party krijgt de regering Obama nu slappe knieën en er wordt overwogen om hem voor een militaire rechtbank te veroordelen. Men is bang voor terroristische aanslagen in New York en – onvoorstelbaar – hij zou wel eens vrij gesproken kunnen worden. Dat is niet geheel uit sluiten omdat hij namelijk gemarteld is, en bewijs verkregen door marteling is – ook in Amerika – niet geldig. Laat dit even goed tot u doordringen want Khalid Sheikh Mohammed is een van de organisatoren van 9/11.

Rahm Emanuel is een adviseur van Obama en net als zijn tegenhanger van bij de Republikeinen Karl Rove bij is hij een echte politicus van het soort dat zich zelf erg slim vind. Hij heeft naar het schijnt een deal gemaakt met de Senator Lindsey Graham van de Republikeinen: in ruil voor het afzien van berechting voor een civiele rechtbank zouden de Republikeinen hun verzet tegen het sluiten van Guantanamo Bay opgeven. Of dit slim is is is nog maar vraag want Senator Lindsey Graham is niet erg betrouwbaar. Hij heeft in 2006 namelijk valsheid in geschrifte gepleegd, door tijdens een rechtszaak vervalste verslagen van een Senaatvergadering aan de rechter gegeven. (Jawel, een US Senator, en hij zit er nog, gek he?)

Het blijkt dat dit soort politiek, waarbij  men fundamentele principes van de rechtsstaat inlevert voor politiek gewin, onverminderd doorgaat onder de Democraten. Dit waren we gewend onder Bush en Cheney en we hadden het niet verwacht van de Democraten. Uit alles blijkt dat we van het land van der dapperen voorlopig nog maar weinig moed kunnen verwachten – althans niet van de huidige politici die nu het land leiden, ik heb het nadrukkelijk niet over de soldaten die het vuile werk opknappen – en nog minder van de club die het straks na de volgende verkiezingen weer zal overnemen.

Het verbaast mij dan ook dat er in Nederland zo weinig aandacht is over dit nieuws uit Amerika, dat toch onze bondgenoot is. Het land met wie wij samen oorlogen vechten en dat ons, laten we dat vooral niet vergeten, 65 jaar geleden heeft bevrijd van de Nazi’s. Inderdaad, het kan verkeren.

Update 9/3/10:
Ik zie op Twitter dat Karl Rove een boek heeft geschreven. In bovenstaande post vergelijk ik Rove en Rahm - maar Rove is toch nog wel een graadje erger. Eric Boehlert van Media Matters for America over het boek:

Just try to count the Gore lies found in this one single paragraph:

Over the past few decades, Gore had said that he had created the Internet, been the model for Love Story, led a crusade against tobacco, discovered the Love Canal chemical disaster, lived on a farm while vice president, never grew tobacco on his farm, didn't know that his visit to a Buddhist temple was a fund-raiser, faced enemy fire in Vietnam, and sent people to jail as a reporter. It was a compelling life story; unfortunately, none of it was true.

What's astonishing is that all these Gore lies have been thoroughly debunked. Like many, many years ago. It's common knowledge that this stuff is garbage. Yet here's Rove, ten years later, casually lying about Gore, secure in his knowledge that conservative readers of the book won't care that the claims are false, and apparently also secure in the knowledge that his publisher, Simon & Schuster's Threshold Editions, doesn't really care about fact checking and will publish whatever partisan tripe he types up.

Natuurlijk is een democratie nooit perfect en er zullen altijd misstanden blijven maar wat verontrustend is aan deze zaak is dat hij dit zo openlijk en ongestraft kan doen. Het zelfreinigend vermogen dat een democratie heeft, doordat misstanden openlijk aan de kaak gesteld kunnen worden, werkt in Amerika blijkbaar niet.

Update 12/3 Glenn Greenwald beschrijft gedetailleerd (zoals gebruikelijk) hoe het komt dat Barak Obama en de Democraten maar niet los lijken te komen uit dit moeras: uit angst om uit gemaakt te worden als "zwak tegen terrorisme" blijven ze vasthouden aan het oude beleid. Hierdoor nemen ze geen principieel standpunt in voor handhaving van de rechtstaat. Het is deze houding die is afgekeken van de Republikein - die daar veel beter in zijn - die de Democraten juist impotent en zwak maakt in de ogen van veel kiezers.