Obama: hoop in bange dagen voor Het Vrije Westen

Zie Update

Henk Hofland is heel somber in zijn column deze week in de Groene Amsterdammer. Hij schrijft over het extremisme van rechts in de Verenigde Staten:

Hebben zij andere, uitvoerbare oplossingen? Nee. Hun onuitgesproken alternatief is de keiharde hand, het gebruik van geweld dat de problemen vergroot. In Amerika is op het ogenblik het scenario voor een catastrofe in aanbouw. Het Westen in zijn geheel kan zich een mislukking van Obama’s regime niet veroorloven. Toch zijn nu de eerste contouren zichtbaar en niemand kan er iets aan doen.

Hij heeft gelijk, lees de hele column. Hofland verblijft regelmatig in Amerika dus hij kan het weten. Of er helemaal niets meer aan te doen is waag ik wel te betwijfelen. Er zijn ook wel een aantal hoopvolle ontwikkelingen.

Zo begint het er bijvoorbeeld op te lijken dat de hervormingen van de gezondheidszorg weer op gang komen - het schijnt dat overheidsdeelname een belangrijk onderdeel wordt van het nieuwe systeem; essentieel om de macht van de verzekeringsbedrijven in te perken. Hoe gek het ook klinkt maar dit binnenlandse onderwerp is van beslissende betekenis voor het verdere verloop het 'Obama regime', zoals Hofland het noemt. En als het juist is dat het slagen van Obama en de Democraten belangrijk is voor het Westen als geheel, dan kun je stellen dat de gezondheid van de Amerikanen belangrijk is voor de toekomst van het Westen.

Ook de economie lijkt langzaam, heel erg langzaam, een beetje bij te trekken. Helaas is het politiek niet haalbaar, maar het zou verstandig zijn nog een ronde economische stimulatie te organiseren om de economische motor weer op gang te krijgen, maar jarenlang drammen over het begrotingstekort en het gevaar van de Big Government maken dit onmogelijk.

Het is vrijwel zeker dat de Democraten bij de 'mid term' verkiezingen volgend jaar zetels zullen verliezen, maar waar het om gaat is dat zij hun meerderheid in het Huis en de Senaat kunnen behouden. Als de Republikeinen in een van beide huizen de meerderheid in handen krijgen dan hebben zij 'subpoena power'. Zij kunnen dan functionarissen dagvaarden om deze onder ede te verhoren. Sinds hun verkiezingswinst in 2006 kunnen de Democraten dat. Dus ook gedurende de laatste 2 jaar van de vorige regering. Desondanks maakten ze daar maar heel beperkt gebruik van. En als de Democraten het al deden dan weigerden enkele belangrijke gedagvaarden, zoals Karl Rove en Harriet Miers domweg te verschijnen.

Toen de Republikeinen in 1994 na de 'mid term' de meerderheid kregen en Clinton in het Witte Huis zat, wisten zij deze wèl raad mee: de Whitewater affaire, het onderzoek naar de "moord" op Vincent Foster en ten slotte het Monica Lewinsky schandaal waren het resultaat. Het het uiteindelijke gevolg was dat Bush net voldoende stemmen had om de verkiezingen te stelen.

----

Hier was ik gebleven op vrijdagavond. Maar er is al weer een tegenslag. Het lijkt er op dat het juist de regering is die noodzakelijke hervormingen wil afzwakken. Dit is niet de eerste keer. Obama heeft al eerder gezegd dat het voor hem geen breekpunt was in de onderhandelingen. Hieruit blijkt dat de top van de Democratische partij nog steeds geloofd dat je kan samenwerken met Republikeinen en/of dat ze gelden voor de campagne van volgend jaar nodig hebben, c.q. niet willen dat er campagnegeld naar de Republikeinen gaat.

Het is de laatste tijd wel vaker gebleken dat Obama helemaal niet zo links is als sommigen wel eens denken. Hij zet op veel manieren het conservatieve beleid van zijn voorganger voort of neemt hem in bescherming, zoals bijvoorbeeld blijkt uit zijn standpunten over het vasthouden van gevangenen zonder tussenkomst van de rechter, "rendition" (ontvoeren van terreurverdachten), aarzeling waar het gaat om misdaden van de vorige regering te onderzoeken en zijn bereidheid om de oorlog in Afghanistan voort te zetten (maar daarover moet nog beslist worden).

Nee, bij nader inzien heeft Henk Hofland helemaal gelijk met zijn pessimisme, ook Obama, die er wel wat aan kan doen, lijkt te aarzelen.

----
Update 4/11/09
Paul Krugman heeft deze grafiek op zijn weblog: (Industriele Productie 1929 en 2009)

Hieraan is te zien hoeveel gelijkenis de crisis van nu had met die van 1929 en hoe door verstandig beleid - het voorkomen dat de bankwereld in elkaar stort, economische stimulering, niet vasthouden aan een goudstandaard - is voorkomen dat de economie in een depressie raakte. Toch ook weer een beetje hoop dus.

----
Cartoon bij deze post is van Tom Tomorrow's This Modern World "There's the actual Obama and there's the idea of Obama". Bekijk de hele strip Salon.