Wel 25 keer Geert Wilders

(update achteraan)

Geen dag gaat er tegenwoordig voorbij of we komen onze nationale populist Geert Wilders tegen in een Grimmig Gesprek. Hoe doet hij dat toch vragen we ons regelmatig af in huize Koekebakker. Hoe krijgt Geert Wilders zoveel zendtijd zonder ook maar een keer bij Pauw en Witteman te komen?

Een van de oorzaken hiervoor kunnen we zien als Tofik Dibi een Manifest komt presenteren bij Pauw en Witteman. In het manifest wordt nota bene gevraagd om minder aandacht te geven aan Geert Wilders.

Ik citeer uit het manifest:

De bittere realiteit is niet dat we ‘zeggen waar het op staat’, maar dat we vastgelijmd zitten voor een buis, starend naar een beeld dat stilstaat. Gepauzeerd op 5 voor 12. Het integratiedebat is een herhaling van dezelfde doembeelden zonder vooruitgang.

In de 16e minuut wordt Tofik Dibi op een inconsistentie van zijn standpunt gewezen: door er op te wijzen dat Geert Wilders zo veel aandacht krijgt in de media krijgt hij nog meer aandacht!

Gasten: Barry Atsma, Anna Drijver, Rob Oudkerk en Tofik Dibi.

Anna Drijver: Maar het is toch een grote kwestie?

[16:03] Rob Oudkerk [overstemt Anna Drijver]: Het is toch ongelooflijk dat een man, dat een man, met in ieder geval standpunten die niet de mijne zijn, iedere avond zonder dat hij hier ooit geweest is, iedere avond 12 tot 13 en soms wel 25 keer het podium krijgt.
Anna Drijver: maar we moeten toch zoveel mogelijk mensen ...

Rob Outkerk [valt in de rede]: Ik heb een keer in Sonja Barend d'r programma als dokter gezegd "mensen moeten niet zo veel valium nemen" en ik geloof dat ik 5 of 6 keer het woord valium had genoemd daarna is geloof ik de vraag naar valium bij dokters vermeerderd. En waarom? Ja, mensen horen valium valium, valium [16:31]

Paul Witteman: het zou kunnen dat ze jou horen praten en d....[door elkaar, er wordt gelachen]
Tofik Dibi [onverstoorbaar]: maar dit is misschien wel een goed bewijs hoe vastgeroest het debat is, want elke koerswijziging die je zou willen voorstellen om het een andere richting op te duwen, stuit op weerstand omdat Wilders er is en groot is, of omdat er zo veel problemen zijn.
Jeroen Pauw: Ja maar Wilders is toch niet uit zelf groot geworden?
Tofik Dibi: nee absoluut niet
Jeroen Pauw: Wilders is toch groot geworden omdat hij op het juiste moment kennelijk de juiste dingen heeft gezegd, waardoor een grote groep mensen zich voelt aangesproken en dan zitten er nog zoveel andere mensen in die Kamer met verschillende partijen die al zo lang en diepgeworteld zijn in onze samenleving, die kunnen kennelijk geen goed antwoord vinden.
Tofik Dibi [door elkaar]: maar Wilders hoeft toch niet de enige te zijn?
Jeroen Pauw [door elkaar]: En dan ga jij zeggen Wilders moet maar een keer zijn mond houden, of dan moeten we maar niet meer over hem praten?
Tofik Dibi: nee,nee, nee we moeten zeker over Wilders praten omdat ie een groot gevoel vertolkt in de Nederlandse samenleving.

Tofik Dibi [19:24] Maar Wilders is niet de enige en hij hoeft ook niet altijd groot te blijven. Je kan ook de aandacht verleggen van Wilders door een eigen verhaal te formuleren. Dat is het statement dat ik wil maken.

[17:26] Paul Witteman: maar dan zou het briljant zijn als u in staat was om de sympathiserende partijen daarmee af te spreken weet u wat Wilder ook zegt, wij reageren niet, wij laten alleen uw vrienden zien als u dat zou bereiken [...] dan zou u precies willen wat Anna wil, dan die kan laten zien.[sic]
Tofik Dibi: nou die derde oproep die ik deed was om voorbij de hypes te komen en meer zelfbeheersing te vertonen. Als je gebeld wordt ...[onverstaanbaar]
Tofik Dibi [werdt onderbroken en vervolgt]: als je gebeld wordt door een journalist, als Wilders iets heeft gezegd hoef je niet altijd te reageren. De vraag is of ze daarin mee gaan. Dat is aan hun.
Barry Atsma: Ze willen stemmen trekken. Dus Pechtolt doet het natuurlijk heel goed daarin. Hij reageert op Wilders en neemt daar stelling tegen, dat gaat ook over angst, ... (praten door elkaar) ... de zelfde middelen bijna.
Tofik Dibi: Pechtolt wordt er van beter en Wilders wordt er van beter, maar de vraag is of Nederland daar beter van wordt. Ik zeg dat die aandacht voor cultuur en religie en voor Wilders en voor de mislukte integratie afleidt van juist daar waar die uitdageningen liggen. Wil je een onderklasse emanciperen, wil je die voorhoede die ik zie in de samenleving groter maken dan moet je het over onderwijs hebben en over werk, over jeugdzorg [klopt bij elk punt op de tafel], sport, kunst, cultuur, dat zijn de plekken waar je de emancipatie kunt bewerkstelligen.[...]
[19:15 Jeroen Pauw sluit af met de opmerking dat ze een Wildersloos kwartier in gaan.]

Wat mij verbaast is dat het manifest alleen gericht is op politici. Uit het gesprek werd duidelijk hoe de rollen liggen: Wilders zegt wat geks en komt 25 keer aan het woord zonder zelfs maar aanwezig te zijn. De heren wijzen vervolgens met het vingertje naar de politici  (letterlijk op 17:26) die op Wilders reageren omdat het hun stemmen oplevert. Maar wat Jeroen en Paul er niet bij zeggen is dat dat zo is omdat ze dan in hun  programma komen. Wilders heeft dat niet nodig en voor hem gelden blijkbaar helemaal geen restricties.

Het is inderdaad een herhaling van steeds dezelfde beelden zonder vooruitgang.

Update 25/11: Jan Blokker heeft een welgemeend advies aan Tofik Dibi, nog zo'n journalist die de verantwoording vooral bij anderen legt.