Zieke partijpolitiek

Een belangrijke wet die Obama vorig jaar heeft ingevoerd is de Affordable Care Act, ook wel bekend als Obamacare. Deze wet moet een einde maken aan de situatie dat ongeveer 47 miljoen Amerikanen geen ziektekostenverzekering hebben. Door de nieuwe wet komt er hopelijk een einde aan de vaak schrijnende misstanden doordat mensen geen toegang krijgen tot goede medische verzorging. Door de nieuwe wet wordt verwacht dat veel meer mensen toegang zullen krijgen tot de gezondheidszorg en men verwacht dat hierdoor een tekort zal ontstaan aan vooral huisartsen (primary care physician). In de wet wordt bepaald dat er een commissie moet komen die hiervoor een oplossing moet gaan zoeken: de National Health Care Workforce Commission. Hoewel de wet nu bijna een jaar geleden is aangenomen heeft deze commissie echter nog niets kunnen doen. De Washington Post bericht (via Kevin Drum) (benadrukking van mij):

[...] in the eight months since its members were named, the commission has been unable to start any work.
The group cannot convene, converse or hire staff because $3 million that it needs for its initial year has been blocked by two partisan wars on Capitol Hill — strife over the federal budget and Republicans’ disdain for the health-care changes that Democrats muscled into law 14 months ago.
“We’ve been sort of hamstrung,” said Fitzhugh Mullan, a professor of medicine and health policy at George Washington University who is one of the 15 commission members appointed by the Government Accountability Office. The panel’s only activity so far, Mullan said, was a single conference call during which members were told they could not lobby members of Congress for funds or accept money to operate from foundations or anywhere else.

Slechts 3 miljoen dollar! Dat is alles waar het om gaat maar toch wordt dit door de Republikeinen tegengehouden. Sinds Midterm Elections van november 2010 hebben de Republikeinen een grote meerderheid in het Huis van Afgevaardigden. Zij gebruiken die nu om alles dat Obama doet te doen mislukken. Daarbij gaan zij zelfs zo ver dat de uitvoering van bestaande wetgeving wordt gedwarsboomd, politieke benoemingen worden getraineerd, of, zoals hier, de uitvoering van beleid ten behoeve van de volksgezondheid wordt gefrusteerd.

Dit is de manier waarop de Republikeinen de laatste jaren politiek bedrijven die fnuikend is voor een democratie: het is geen loyale oppositie maar een regelrechte ondermijning van de zittende regering. De praatjes van de radicale DJ’s van de rechtse “praatradio” (talkradio op middengolf zenders) zoals Rush Limbaugh zijn nu het beleid geworden van de partij:

Of course I want Obama to fail. And after this stimulus bill package passes, I want it to fail.

Dit heeft niets meer te maken met een felle doch levendige discussie tussen de zittende regering en de oppositie die normaal is voor een goed functionerende democratie. Dit gaat over de vraag hoe het land bestuurd moet worden maar over de vraag wie de macht heeft. Ik schets hier natuurlijk een ideaalbeeld dat ook in Nederland niet bestaat - we hoeven maar te kijken naar de verrichtingen van onze eigen partijen tijdens de kabinetsformatie - maar dit is de meest onverhulde vorm van cynische partijpolitiek die ik ken. In de strijd om de macht wordt op de koop genomen dat het land in een diepe recessie raakt, of dat mensen sterven omdat er geen goede medische voorzieningen zijn voor iedereen. Het enige dat voor de Republikeinen telt is winnen, want: winner takes all